anthem (leonard cohen şarkısı)

• bu leonard cohen sarkisi sizin marsiniz oldugu anda, bu sarkidan umut bulmaya calistiginiz anda, sictiniz, battiniz, hayatinizin dip noktasindasiniz, hayatin adaletsizligini kabul ettiniz demektir derim ben. sarki adeta ne kaybettiysen kaybettin, dunya zaten bu boklukta donmeye devam edecek, ufacik bir catlak bul hayatinda, ondan isik girer zaten diyor. elalemin hayati ufak catlaklara dayanmadan aydinlanmaktayken benim hayatina niye ufak catlaktan isik girsin peki, ha?
  
  ilk defa kadikoy'den karakoy'e (ya da karakoy'den kadikoy'e) bir sicak yaz sabahi vapurla gecerken dinledim bunu. etraftaki martilar, bogazin guzelligi, sarkinin mukemmel muzigiyle birlesince inanilmaz etkiledi, icime bir umut doldurdu. ancak bu dinlemeden aylar sonra, halen karin yagdigi bir nisan gunu, hayatimdaki neredeyse her seyin ters gittigi bir donemde ipodumda cikinca, "oeeeeh lan" dedirtti maalesef ki.
  
  umarim kimse bu sarkiyi dinleyip kendisini ozdeslestirmek zorunda kalmaz, diyecegim budur yani.