humbert humbert

• nabokov'un okurunu ters köşeye yatırması, humbert humbert'ın modern bireyin, ehlileşmiş, entelektüel erkeğin timsali olması, sapkın olmaktan ziyade, erkeklik kavramından hiçbir edebi, hiçbir kültürel, hiçbir entelektüel araçla/cilayla kaçamamasıdır. kaldı ki, bu estetlik kisvesindeki erkek şeytan, kendini acındırmasında bile o kötücüllüğü gördüğümüz bu varlık, aslında şunu kanıtlar: (erkek) eşeğe altın semer ne denli yakışabilir?
  
  üstelik, onu yaratan modern dizgenin sapkınlık diyerekten cezai yaptırımlar biçtiği davranışlarını, tacizlerini, nymphet tamaşalarını kendini ve elindeki esiri türlü kısıtlamalara tabi tutarak yaşar. belli etmeden bakar, belli etmeden taciz eder, belli ettiği ölçüde küçük, okunaksız yazılarla içini yazıya döker.
  
  her şeyden önemlisi, kuralları küçük evreninin sınırları dahilinde de kendisi koyar. statüsü ve maddi gücü ve toplumsal sözleşme de onu kısıtlayan ya da ona izin veren şeylerdir.
  
  ama erkek eşek olayını unutmayın. kendilerine altın semeri vuran da o erkeklerdir ki, 500 sene önce meşru saydıkları şeyi, pedofiliyi ancak sanayi devriminden, serbest ekonomiden sonra yasaklarlar. işlerine böyle gelmiştir fakat içlerinde hala bir fırtına kopmaktadır. bunları toplumdışı, ama hep bu masum toplumların dışında 3. sayfa vakaları olarak okuruz. erkekliğin bu devirde nasıl işine gelirse, aynen o şekilde. (misal bu romanın ceremi ayrınslı uyarlamasında lolita küçük fırsatçı bir kaltaktır, bir tecavüz mağdurundan ziyade)
  
  yasakladıktan sonra yine istedikleri ölçüde, kendi koydukları kurallar dahilinde yaşamakta ve yaşatmakta özgürdürler. çünkü aslında erkeklik budur.
  
  fakat lolita altın semeri o adamın sırtında ilk görendir. öyle ki, kendi esaretinin daha ilk andan beri farkındadır.