emmanuel

• aeon spoke'a ait olanı insanı yerden yere çalan cinsten. ve bunu yaparken tuhaf bir huzursuzlukla karışık hüzün salıyor insanın içine. insan karşı koyamıyor bir kere daha dinlemeye. dinliyor, dinliyor... zamanın dışına çıkıp kaybediyor gerçeklik kavramını. aslında birazcık uyuşuyor. bu yüzden ayak uyduramıyor günlük işlerin hiçbirine, mala bağlıyor. kendi hüznünde boğuluyor.