dönemeç

• ahmet kaya nin cok güzel okudugu bir orhan kotan siiri.
  
  acıya yaraşan yüzden korkarım
  korkuya bulaşan yürek çarpıntısından
  gözlerime kıvılcımlar düşüren yalım
  erlikte döllenen kahpeliktendir
  
  zulmün namertliği umrumda değil
  napalm yangınlar umrumun haricinde
  yaralar kansere vurup dursa da
  durur mu namluda patlayan fişenk
  
  al gönülden volkan gibi öfkeyi
  püskür sonuna kadar
  uyku ölüme merhaba demek
  susmak
  intihar
  
  nice belalardan vurup çıktı bu yürek
  daha nice belaları göğüsleyecek
  artık namuslu olmak yetmiyor
  namusun mihenk taşında vuruşmak gerek.