christo

• agir tüccar.
  yillardir giderek ruhsuzlasan bir bicimde kendini tekrarlamasi, derinliksizligini sanat diye pazarlamasi yetmezmis gibi, sinegin yagini cikarmak icin hic bir firsati kacirmamasi gozumde kendisini daha da itici kiliyor. en son berlin duvarinin yikilisinin 25. yili nedeniyle, o günün bild gazetesini - nam-i diger blöd, hani bizim ertugrul özkök yazardi, hala yazar mi bilmiyorum, seviyeyi anlayin diye yazdim- almis, arasina kirilmasin diye bir karton koymus, üstüne plastik bir poset gecirmis, dümdüz gecirmemis yalniz, büzgülemis, paket sicimiyle baglamis. bu nadide sanat eserini imzalamis. sadece 25 adet ve 12 000 avro'ya elinizi öpmeye hazir
  
  yok "picasso'nun cizdiklerinde ne var, onu ben de cizerim" kafasinda degilim, o lafi eden carpilir da zaten. sorun christo'nun bu "wrapped bıld berlin, november 10, 1989" eserine dair söylediklerinde:
  
  "das ist mehr als eine verpackte zeitung.es ist ein dreidimensionales objekt, eine optische erfahrung. hier geht es um volumen, lichtreflexion und schattenfall. das, was man sieht, und das, was im verborgenen bleibt.“
  
  " bu paketlenmis bir gazeteden fazlasi. bu bir üc boyutlu obje, bir optik deneyim. burada sözkonusu olan hacim, isik yansimasi ve gölgenin düsüsü. görünenler ve sakli kalanlar"
  
  simdi bu söylemi alin, christo'nun herhangi bir baska eserine dair söyledigini düsünün, ya da gec christo'yu, herhangi bir üc boyutlu sanat eserine söylenebilecek en artik yalama olmus, ici bos laflar. duvarin yikilisi? paketleme teknigi? amacin ne arkadas, ne alaka? alisveris kanallarindaki diksiyonu bozuk abiler, ablalar bu adamdan daha yaratici, daha kisisel, daha ikna bir seyler söyleyebilirlerdi, bu ise dair. onca, gercek, özverili sanatci tüccarligi reddetdikleri icin onca zorluklarla sinanirken, bu adama sanatci diyen iki kere düsünsün.