en güzel hikayem

• bir cok insana "abartilmis aci" gibi gelebilecek sarki..
  
  normal..
  
  eger bu "yasanabilmis" olabilseydi, kim katlanabilirdi, kim yasayabilirdi bir sarki yazmadan boyle? diye sormak, baska sorulacak bi sorudur bu sarki ile ilgili..
  
  insanlar mutlu iken, yasamadigi ve duymadigi, gormedigi acilar anlatiliyor iken, elinin tersiyle iter, "hadi canim" der, oysa hayatin dengesi oyle sacma anlara baglidir ki.. bu kadar ukala olmamak lazimdir "soylenmis, yazilmis" acilara..
  bi gun, yasayipta anladiginizda, kusmak istediginizde sonra.. kendinizle barisamazsiniz.. ha bazilarimiz vardir, hakikaten aci duymaz.. oyle bencilce yasar gider hep kendisi gibi.. ya da bazilari "yeterince" seviliyordur..
  
  sarkida sadece "kekremsi" denilmesi, birden o acinin samimiyetini almis, zorlanmis olmus sanki o umutsuzluk..
  
  yoksa bu hikaye, yasanan, yasanabilen, allah korusun kimse yasamasin bu sarkiyi ve sevmesin sarkisi.. ne kadar sevmeyen olursa, o kadar mutlu olunacak, umut dolunacak bi sarki.. bi hikaye..