oyuncaklar otostopta

• gözlerinizin önüne sizin hediye ettiğiniz botları eline yeni almış bir çocuk getirin. `:http://hizliresim.com/jxvq6m`
  saatlerce, günlerce, aylarca o mutluluğu izleyerek huzur duyabilirsiniz değil mi?
  
  bu huzuru hissedebilen insanlar var.
  çünkü; biz de annemizin aldığı bir çift ayakkabı ile mutluluktan uyuyamazdık.
  sonra birşeyler oldu, koptu bir şeyler.
  alamadığımız kıyafetlere isyan eder, kendimizin bile inanmadığı bahanelerle gözümüzü doyurur olduk.
  telefonum bir üst model olsun diye küçük hayallerimiz oldu, kışın ayağının soğugunu araba egzozunda ısıtan çocukların haberlerini göre göre.
  bebeklerle oynaması gereken yavrularımızı tacizcilerle evlendirecek zihniyetteki insanlara oy verip, meclise sokar olduk.
  doğudaki kardeşlerimizin evsiz, barksız, okulsuz kaldığını söyleyenlere "aman canım o kadar abartmaya ne gerek var, hak ettiler zaten" der olduk.
  vicdanımıza kaybede kaybede, nefsimize yenile yenile.
  dizilerin repliklerini ezberlerken, "açım aç!" nidalarını hafızamızda tutamaz olduk.
  
  neyi aldılar ki elimizden böyle huzur verici bir mutluluğu izlemeye uzak olduk?
  biz değil miydik sobada önlüğünü yakacak kadar üşüyen, soğuğun ne olduğunu bilen.
  yazın bile kollarını katlayarak tişört niyetine kazaklar giyen, yokluğun ne demek olduğunu bilen.
  gelin birlik olalım, o masum çocuğun mutluluğundaki huzuru hissedenlerden olalım.
  çünkü; biz asıl o huzurun tadına varamadığımız için böyle olduk.