türkiye'nin batısının özerkleşmesi

• batı'da işlerin farklı yürüdüğünü, yolsuzluğun, haksızlığın olmadığını, tecrübe sahibinin hak ettiği yere yerleştirildiğini, eğitimin şaha kalkmasını doğunun veya doğunun çıkardığı siyasetçilerin engellediğini sanan yazar beyanatı.
  
  türklerin veya anadolu coğrafyasında yaşayan herkesin içine işlemiş, "kolay yoldan para kazanma" durumu adeta bir güdü haline gelmiş. ne taş atayım kolum yorulsun ne de cebim boş kalsın, mantalitesi zihnimizin en diplerinde "hayata tutunma refleksi" veya "bu ülkede yaşamanın ön koşulu" haline gelmiş..
  
  mesela, hep şunu düşünürüm: sınav sorularını çalan cemaat kadar, o soruları ezberleyen çocukların ve bunu bilip de göz yuman ailelerin suçu yok mu? hak, hukuk, vicdan meselesi haline getirmemeleri büyük bir sosyal bozukluk değil mi? öyle. peki, bunu yapan ailelerin hepsi doğu'da mı ya da (bkz: çomar) olarak nitelendirilen aileler mi hepsi? hayır, her iki cenâhtada bu aileler, çocuklar daha doğrusu bireyler var ve hepsi de bu işi yaparken bu ülkede "hayata tutunma refleksi" olarak yarattıkları dürtüyü kullandılar, bu dürtüden destek alarak yaptıkları işi aklayıp pakladılar.
  
  yani, ister doğuya özerklik ver, ister batı'ya, insanları değiştirmediğin sürece aynı terane, aynı içi boklu kuzu sarması. ne zaman veya nerede yersen ye, kuzuyu temizlemeden sarma yaparsan dimağında aynı leş koku ve tat kalacaktır.
  
  düzenleme: imlâ.