• belli bir okuma birikimi ile varılan ben de isteğinin sanattaki izdüşümüne katkıda bulunmak. "ağzı olan konuşuyor" her zaman ve "klavyesi olan yazıyor".

    genç yazarların başlangıçtaki en büyük hevesleri, sevilen romanlar yazmaktır. ilk eserlerini kırklı yaşlarında veren ya da ancak kırklarında tanınan roman yazarlarının yaşam öyküleri onları kaygılandırır. bu kaygıyı taşımadan aklına geleni yazanlara ise migros yazarı gözüyle bakabiliriz belki de.

    yazmak kendisi büyük maceradır zaten ama roman yazmak... uzun soluklu bir macerya atılmak ve bunu yaparken de aklı başında kalmak... bir maraton koşucusunun azmi, küçük harfli "iyi" olma hırsı ve disiplini olmazsa bu romanlar bitmez...

    orhan pamuk roman yazmayı şöyle tarif etmiş:
    "en büyük zorluklardan biri, iştahımdır; her şeyi koymak isterim kitaba ve kitap alır başını gider. öte yandan beni konuya iştahım ve hevesim bağlar, fakat bu sonra da zorluk olur, çünkü kitap genişler, genişler, genişler ve onu bir çerçeve içerisine toplamak zorlaşır. en büyük zorluğu sayfa sayısının durmadan artması ve kısaltmamdır. ikincisi, zaman zaman hissettiğim şey, tek başına olmamdır. bir iki yakınıma okutsam bile, dört sene yazdığınız kitabın ne olduğu ve değeri konusunda en sonunda kuşkular, delirmeler, ölçüyü kaçırmalar uyanır insanın kafasında. çok yalnızsınızdır ve dört sene bir yolculuğa çıkmışsınızdır. kristof kolomb bile üç ayda geçer denizi amerika ya da bir başka kıtayı bulur, siz ise dört sene yolculuk yaparsınız ve nerede olduğunuzu, işin neye benzediğini, kitabın ne sonuç verdiğini soracak kimseniz yoktur; çünkü kitap kimseye gösterilecek vaziyette değildir. bu yalnızlıktır işin zorluğu ve bu yalnızlığı daha da arttıran bitip tükenmez hevesiniz ve iştahınızdır."

    bana göre ise roman yazmak, bir korkuyla başlar. daha doğrusu korkuyla başlamalı. parmaklarınızdan dökülen kelimelerin varacağı anlamlar, insanları götüreceği yerler ve zamanların sorumluluğunu taşıyabilme endişesiyle... çoğu zaman uzun bir hazırlık evresi gerektirir. araştırma ve inceleme içerir. karakterler üzerinde çalışma, kitap sayfalarına gömülerek yeniden hayat verilecek o karakterlere karşı bir sorumluluk duygusu. kurgunun başarısı. orjinallik kaygısı. bütün bunlar ve belki çok daha fazlası roman yazmak. disiplin ise olmazsa olmazı.
    (bkz: yazma disiplini)
234 entry daha
hesabın var mı? giriş yap