the lady from shanghai

• filmin gösterime çıkan kırpılmış versiyonunu izlediğim için midir nedir bilemiyorum, yönetmenliğine falan diyecek sözüm yok ama orson welles'in oyunculuğu felaket. anlamsız bir yüz, boş bakışlar, kalas gibi bir gövde, karnından gelen olmamış bir irlanda aksanı. o dönemki eşi rita hayworth'un hani nerdeyse dünyadaki tüm duyguların geçtiği gözlerinin karşısında, sürekli belirsiz bir noktaya bakar gibi duran welles ve biçimsiz hareketleri kaldı aklımda. senaryodaki karakterin kişilik yapısını yansıtmak için özellikle yaptı diyeceğim de welles isminin ağırlığı altında olmamışlığa kılıf bulmak için aşırı iyimserliğe kapılmak olur o da. basbayağı kötü oyunculuk işte.
  
  filmin senaryosunu da pek tutmadım zaten. filmin uzun versiyonu olsaydı belki böyle bakmazdım ama eldeki filme bakınca çok fazla bu böyle kestirip atması var. olayların çerçevesini çizerken şans öğesi ne kadar fazlaysa senaryo derinliği ve kalitesi de o kadar düşer. bu film de herhangi bir kara filmden kendini ayıracak kadar büyük isimlere sahipken sadece çekim kalitesiyle ayrılıyor. yani welles'in oyunculuğu hariç biçimsel özelliklerin kalitesiyle anlatının kalitesi arasında uçurum var.