fallus

• yitirilmişlik duygusu insanlık hâlinin ayrılmaz parçasıdır. konuşmanın öğrenilmesi ve bir benlik duygusunun gelişmesi, insanın kendisi ile annesi arasında hiçbir farklılık algılamadığı oedipus öncesi çocukluk evresine son verir. insanın tüm evreni buradaki mutluluğudur; kucaklayan, merhametli, yabancılaşmaya yer vermeyen bir evren. bizim pek kavrayamayacağımız bir şekilde insan kendini tanrı gibi hisseder, incitilmesi mümkün değildir, tamamen güvenlidir. bu bütünlük, tamlık hâline jacques lacan’ın kışkırtıcı bir tarzda “fallus” dediği hâle yeniden kavuşma özlemi, mistitisizmden tutun alkolizm, uyuşturucu müptelalığı hatta ideolojik inanca kadar insan faaliyetlerinin büyük bir kısmının altında yatan etkendir.