geceye bir şiir bırak

• gözlerine bakarken,
  güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma.
  bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde,
  kayboluyorum…
  yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
  durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
  
  sırrını her gün bir parça veren.
  fakat hiç bir zaman;
  büsbütün teslim olmayacak olan…”
  
  (bkz: nazım hikmet)
• “hastalar kardeşlerim iyileşeceksiniz
  ağrılar, sızılar dinecek
  yumuşak, ılık
  
  bir yaz akşamı gibi inecek
  ağır, yeşil dalların ardından rahatlık
  hastalar, kardeşlerim,
  biraz daha sabır, biraz daha inat
  kapının arkasında bekleyen ölüm değil, hayat
  kapının arkasında dünya, dünya cıvıl cıvıl
  kalkacaksınız yatağınızdan, gideceksiniz”
  
  nazım hikmet
• gönlüm korku içinde, ne yapacağımı bilemez halde,
  elindekini kaybetmekten çekinen bir kadınım ben.
  gerçek aşk kapıya dayanırken, içimdeki karmaşa büyüyor,
  bir yanda sevdiğim, bir yanda korkularım, gözlerimde yaşlarla.
  
  sevgiliye tutunmak, güvenin sıcak kollarında kaybolmak isterim,
  aşkın yüreğimi sararken, korkularımı geride bırakmak isterim.
  bir adım atsam, başka bir hayata yelken açsam mı diye düşünürüm,
  ama bu sevgiyle biriktirdiğim anılar, içimde şüphe uyandırır.
  
  belirsizlik korkumu yayar, içimdeki fırtınaları kışkırtır,
  başka birine olan sevgimle savaşırım, zihnimde sürekli tartışırım.
  elindekini kaybetme, yılları heba etme korkusu bir yanda,
  sevgiyi yakalamaktan vazgeçmek istemem, yüreğimde yangınlarla.
  
  belki cesaret bulup adım atmalıyım, korkularımı geride bırakarak,
  sevdiğimle birlikte yeni bir dünyaya yelken açmalıyım.
  aşkın verdiği cesaretle korkularımı yenebilirim,
  ve kendimi sevgiyle buluşturup, korkusuz bir kadın olabilirim.
  
  içimdeki çelişkilerle yüzleşirken,
  sevgiye olan inancımı korumak istiyorum.
  korkularımı yenmek için gücümü topluyorum,
  ve sevdiğimle birlikte korkularımı aşarak, yeni bir yolculuğa çıkmak istiyorum.
• bohçam boş
  öteberim eksik
  azığım kuru
  canım aç
  yüzüm sana çevrili
  adımım sana
  ırmaklarına
  bir lokma suyla geldim, su denmez
  kabul ola, affola
  
  cahit zarifoğlu
• ankara 2
  
  halimi anlatacak sözler yazamam artık
  bu kavruk mektuba
  rüzgârdan yan yatmış otlar koydum
  gerisini sen anla.
  
  ankara,
  kekliğinim, boynumda bir siyah halka.
  
  (bkz: birhan keskin)
• seni saklayacağım inan
  yazdıklarımda, çizdiklerimde,
  şarkılarımda, sözlerimde.
  
  sen kalacaksın kimse bilmeyecek
  ve kimseler görmeyecek seni,
  yaşayacaksın gözlerimde.
  
  sen göreceksin, duyacaksın
  parıldayan bir sevi sıcaklığı,
  uyuyacak, uyanacaksın.
  
  bakacaksın, benzemiyor
  gelen günler geçenlere,
  dalacaksın.
  
  bir seviyi anlamak
  bir yaşam harcamaktır,
  harcayacaksın.
  
  özdemir asaf
• saraylar saltanatlar çöker
  kan susar birgün zulüm biter.
  menekşeler de açılır üstümüzde,
  leylaklar da güler.
  bugünlerden geriye,
  bir yarına gidenler kalır,
  bir de yarınlar için direnenler...
  
  şiirler doğacak kıvamda yine
  duygular yeniden yağacak kıvamda.
  ve yürek,
  imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
  ey herşey bitti diyenler
  korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
  ne kırlarda direnen çiçekler
  ne kentlerde devleşen öfkeler
  henüz elveda demediler.
  bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek
  yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
• sevdiğim insanlara
  kızabilirdim,
  eğer sevmek bana
  mahzun durmayı
  öğretmeseydi.
  
  orhan veli
• ne hasta bekler sabahı,
  ne taze ölüyü mezar.
  ne de şeytan, bir günahı,
  seni beklediğim kadar.
  
  geçti istemem gelmeni,
  yokluğunda buldum seni;
  bırak vehmimde gölgeni
  gelme, artık neye yarar?
  (bkz: necip fazıl kısakürek)
• " ey artık ölmüş olan at! -dediler-
  en güzeli oydu işte, yüzünün
  savaşla ilişkisi.
  boydanboya bir karşıkoyma, denge
  ve istekli bir azalma. onu bilirdik.
  o ağaç senin kanınla beslenirdi,
  hepimizi besleyen.
  bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız
  senin karşında,
  alışverişin, alfabenin,
  iplik döküntülerinin ve
  her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..."
  turgut uyar/ terziler geldi