geceye bir şiir bırak

• cesette canımdır ol kaş-ı hilal
  dostun dosta zehri şeker ile bal
  zerrece meyline gelse bir zeval
  vallahi benim için ölümden beter
  
  aşık meluli
• kar kesti yolu
  sen yoktun
  oturdum karşına dizüstü
  seyrettim yüzünü
  gözlerim kapalı
  
  gemiler geçmiyor
  uçaklar uçmuyor
  sen yoktun
  karşında duvara dayanmıştım
  konuştum, konuştum, konuştum
  ağzımı açmadım
  
  sen yoktun
  ellerimle dokundum sana
  ellerim yüzümdeydi
  
  nazım hikmet
• diyecekler ki arkamdan
  ben öldükten sonra
  o, yalnız şiir yazardı
  ve yağmurlu gecelerde
  elleri cebinde gezerdi
  yazık diyecek
  hatıra defterimi okuyan
  ne talihsiz adammış
  imanı gevremiş parasızlıktan.
• tatlıydı akrebin sana kıskacı,
  acıya acıda buldun ilacı;
  diyordun, geldikçe üst üste acı:
  bir azap isterim bundan da beter.
  
  nfk/mansur.
  
  not: şahsını sevmem.
• çokluk senindir
  
  özenle soyduğum şu elma söyle şimdi kimindir
  özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir
  
  suya giden bir adam mesela omzunu eğri tutsa
  güneş, su ve adamın omzundaki eğrilik senindir
  
  ayağa kalkarsın, adına uygunsun ve haklısın
  kararan dünya bildiğin gibi sık sık senindir
  
  kararan dünya yeni bir güle bir ateş parçasıdır
  bir ateş parçasından arta kalan soylu karanlık senindir
  
  bir deneyli geçmişi aldın geldin yeniyi güzel boyadın
  ben bilirim sen de bil ilk aydınlık senindir
  
  benim sevdiğim su senin suyunun öz kardeşidir
  senin suyunun bıraktığı güçler artık senindir
  
  çünkü bir silah gibi tutarsın tuttuğun her şeyi
  her yeri bir uyarma diye tutan ıslık senindir
  
  senindir ey sonsuzveren ne varsa hayat gibi
  tutma soluğunu, genişle, öz ve kabuk senindir
  
  ey en güzel görüntüsü çiçeklere dökülen bir çavlanın
  aşkım, sonsuzum, bu dünyada ne var ne yok senindir
  
  (bkz: turgut uyar)
• “gel, gel berû kim savm u salâtın
  kazâsı var
  sensiz geçen zamân-ı hayâtın
  kazâsı yok”
  
  seyyid nesîmî
• ölüler ki, bir gün gömülür
  icimizdeki ölüler
  dışımızdaki ölüler .
• ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün,
  ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;
  serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim;
  sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
  ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta.
  
  sen bana çok güzeldin, senin ayakların da
  
  ülkü tamer
• zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
  aradıklarının çoğunu bulamamış,
  beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
  göçüp gidiyor bu dünyadan.
  
  işte yaşamak maceramız bu.
  yaşarken beklemek, beklerken
  ve yaşayıp beklerken ölmek!
  
  (bkz: ümit yaşar oğuzcan)
  
  (bkz: aşka dair nesirler)
• gel seninle bir kez daha ağlayalım.
  yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanmayacaklara.
  
  -oğuz atay