• genelde parayı vermeyi unutan ben değil karşı taraf oluyor, para üstünü hep eksik veriyorlar. adamın kafa gitmiş belli de 10 tl eksik diyincede hayırdır birader bizi mi koparıyon imajı da oluyor, paramı isterken bide adam yanlış anlamasın diye uğraşıyorum
  • esnaf lokantalarında yaşanabilecek türden bir gidiştir.

    lüks lokantalarda olsa ayağa bile kaldırmazlar adamı..
  • (bkz: sevgili günlük)
  • yillar once basima gelmisti. ankara'da bir restoranda yemek yedikten sonra hesabi odemeyi unutup kalkip gitmistim. saatler sonra cebimdeki paraya baktim bir terslik var, olmamasi gereken para hala orada, hesabi odemeyi unuttugumu hatirladim.
    hemen kostum mekana "hesabi odemeyi unutmusum yaw kusura bakmayin." dedim

    adam "biliyorum abi, sorun degil" dedi
    "kardes biliyorsan neden durdurmadin, utandim bak simdi." dedim
    "abi dunya hali, paran yoktur falan durdurup utandirmak istemedim." demisti.

    yemekler cok guzel degildi ama boyle bir guzellik var tabi...
  • ucretsiz acik bufe yiyecek icecek sunan is yerlerinde staj yapan ya da yeni calismaya baslamis kisilerin basina gelebilecek siradan bir olaydir.
  • bunu bir sosyal deney olarak yapabilirsiniz. böylece gerçek insanlar ortaya çıkar. bazısı parası yoktur diye ses etmez, bazısı "obo poroyo vorsono yo" diye bağırır.

    dönerse senindir, dönmezse hiç senin olmamıştır.
  • uzun bir süre hesap ödemeyince insanın başına gelen durum.
  • takside başıma gelen talihsiz olay. tam taksi durdu, müsait bir yerde iniyorum, indim. kapıyı kapadım. yürümeye başladım. arkadan "uoop lan bak lan buraya alooğ" sesi duydum. döndüm, deli misin işareti yaptım ve yürümeye devam ettim. adam ısrarcıydı, aracından indi, arkamdan koştu ve yakamdan tutarak "lan sen gündüz vakti bizi mi sigiyon" dedi.

    zayıf noktama temas etmişti, işte şimdi çok kötü şeylere gebeydi. "lan tuttuğun o yakamın tam orada geçen hafta çarpıp da kırdığım vitrin camının düştüğü yerin yarası var yavşaaaaak" diye bağırmamla birlikte adamın tokatı bana geçirmesi bir oldu.

    ömrümde babam dışında kimseden tokat yememiş olan ben gerçekten çılgına döndüm ve cüzdanı çıkarıp "al abi, ne vuruyorsun, unutmuş olamaz mıyız" deyip, 18 lira tutan hesap için 20 lirayı uzattım ve 2 lira para üstümü istemekten korkarak sessizce uzaklaştım.

    medeniyet kalmamış mınakoduniko ülkesinde.
  • ara ara başıma gelen durumdur. fakat bundan aylar evvel bu konu hakkında bir hipotez ortaya koydum. ( evet, koydum. ) bu konu tamamen o an için kendinizi bir akrabanızda yemek yemiş de oturma odasına geçiyormuş gibi hissettiğinizden kaynaklanan bir durum. ortaya çıktığı zaman ise genellikle uzun süre eşinizin, sevgilinizin, annenizin vb. yemeklerini yedikten sonra ilk defa dışarıda yemeğe gittiğiniz zamandır. yanınızda itici güç olarak çok alışkın olduğunuz bir arkadaşınız da varsa eğer, yemek yediğiniz mekanı iyice akrabanızın mutfağı zannedebiliyorsunuz.
  • (bkz: insan bir borcunu unutmaz bir de sikildiğini)
hesabın var mı? giriş yap