kendine değer vermek

• arada götüme falan elleyip, oo süperim, dememe neden olur. böyle bir şey sanırım.
• bir insanın yapması gereken ilk şeydir. siz aynada ne görürseniz insanlar da sizde onu görürler.
• nietzsche'nin şu sözlerinde dile getirdiği, hep hatırlanması ve üzerinde düşünülmesi gereken kıymettir.
  düşün...
  kim üzebilir seni senden başka?
  kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen?
  kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
  kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen?
  kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
  her şey sende başlar, sende biter…
  yeter ki yürekli ol, tükenme, tükenme...
  tükettirme içindeki yaşam sevgisini...
  friedrich nietzsche
• insan kendi kendisinin yansimasidir. karşinizdaki siz kendinizde ne görürseniz onu görür. fakat ucunu kaçirmamak gerekir. bir ileri safhasi (bkz: narsizm) olur.
• kendinize değer verme ve kabul etme seviyeniz insanlarla kurduğunuz ilişkilerin niteliği üzerindeki kontrol valfı gibidir . kendinize verdiğiniz değeri inşa etmek ve güçlendirmek için yaptığınız her şey , diğer insanlarla birlikte olduğunuzda elde ettiğiniz doyum ve mutluluğu arttırır.
• kendine değer vermek, kendini sevmek ile sık sık karıştırılır. şimdi sevmeden nasıl değer vereceğim gibi bir soru biraz bilmişçe oturdu değil mi gözlerinize? hemen de cevaplar hazırladınız bana... şöyle ki, değer vermek için farkına varmak, farkında olmak yeterlidir. bedenim var benim. bunlar ellerim, bu benim midem aha bunlar da akciğerlerim, emektar karaciğerim gibi... o zaman kıyamazsınız onlara. bu benim beynim. bu benim frontal korteksim, canımın içi dersiniz. tek tek farkına varınca da sorumluluk hissedersiniz, ihtiyaçlarına kulak verirsiniz. o zaman hayat başka bir şeye dönüşür. deneyin.
• kendine değer vermek, kişinin kendisiyle iletişim kurabilmesi ile başlar. kendiyle iletişim kuran insan ihtiyaç ve arzularının sesini duyar. bir defa kendi içinizde neye ihtiyaç duyduğunuzu hissederseniz ve anlamlandırabilirseniz, onu bulmak için bir çabaya girmeye başlarsınız zamanla. neye ihtiyacı olduğunu fark eden insan, kendini değerli gördüğü insanlarla birlikte olmayı seçer, kendinin değerli bulduğu çevrede bulunmak ister. kendi değerini sorgulatacak kişilerle, işlerle, çevreyle bağını koparır. koparması zor olduğu zaman kendini korumaya alarak minimumda etkilenmek için çaba sarf etmeye çalışır.
  
  insan hep bir gelişim ve değişim içerisinde; daima ufka bakmalı ve hayata anlam katacak sevdikleri ile beraber güzel bir hayat yaşamalı. olmuyorsa dahi bunu yaratmayı seçmeli ve başarmak için elinden geleni yapmalı.
  
  sevgi ve değer güzeldir. kıymeti bilindiği zaman insanı iyileştirir.
• yogaya başlayınca bunu daha iyi anladım.
  bazı hareketler var, canım kendim kimse yokken sen vardın dedirtiyor.
• her yeni güne uyanırken, sizi taşıyan bu bedene şükranlarınızı sunun çünkü o sizin iç sesinizle verdiğiniz mücadelenin enkazı altında eziliyor. kendini sevmekle başlıyor her şey. bir gülüş yanında yatan insanın, iş yerinde gördüğün arkadaşının gününün iyi geçmesine sebep olabilir. tabi gülmeyi öğrenmek için aynanın karşısındakiyle iyi geçinmeli insan.
  
  yolun sizi götürdüğü yerden gitmeyin, yol olmayan yerden gidin ki iz bırakın. - r. w. emerson
• kendi değerini bilki başkaları bilsin. he evet çok kolay değil mi? ilgi beklerken nasıl olacak ki bu. insan ister yakınları sevsin el üstnde tutsun, istersin telefonuna koşsun, istersin önemsenmeyi, pylaşımı.. kendine yetersin, hobilerin vardır bu ayrı, ancak yalnızlık allah a mahsustur. bu paylaşımları alamadıgında önemsiz hissedersin, değersiz de hissedersn. bu demek değildir ki sen değersizsin.. bunu başkaları belirlemez ama inciticidir. bu sefer ben değerliyim nasıl böyle yaparlar hırsına girersin. geçmis olsun kestirip atmadan sonu gelmez, kestirip attıgında da peşinden gelirler. neden mi uzaklasan kıymetli olur