on an island

• ben hayatım boyunca beklemeyi sevmedim, ama bu albümü yıllardır bekliyordum. bugün david gilmour'un doğum günü ve doğum gününde bizlere öyle bir hediye vermiş ki, gözlerimden yaş geldi desem sanırım doğru kelimeyi kullanmış olurum. dile kolay tam tamına 22 yıl oldu. 22 yıl aradan sonra gelen on an island sanırım hayatımın sonuna kadar başucu eserlerimden biri olacak.
  
  bu nasıl bir gitar tekniğidir? bu nasıl bir ekip/aile çalışmasıdır. albümde ruh var. bir albüm canlı, kanlı olabilir mi? evet oluyormuş. rock işte bu olsa gerek, kulaklardan giriyor ve vücudun her yerini sarsmaya başlıyor. aşkla , sevgiyle, ve büyük bir özveriyle yapılmış besbelli.
  
  rock albümü olarak görülse de her şarkıda, her tınıda blues var, ruhu var, kan var. sanki bir damar içinde dolaşan kan gibi. gözlerini kapat ve dinle, ne dert kalır ne tasa. çok klasik olacak ama bir yaz günü hani parıldayan güneş kurak topraklar oluşturur, ve bir yaz yağmuru yağdığında doğanın en sevdiğim kokusu çıkar ortaya, buram buram toprak kokusu. derin bir nefes çeker ve iyi ki bu dünyaya gelmişim der insanoğlu, işte bu albümden buramburam toprak kokusu geliyor. nefis tek kelimeyle.
  
  ilk görüşte aşk gibi, sırılsıklam aşık olmak gibi on an island.
  
  castellorizon (3:54) , ile açılıyor albüm, ilk 2 dakika boyunca ne olacak diye bekliyorsunuz, kalp atışları hızlanmaya başlıyor ve hemen 2:16'da bir babanın/annenin çocuğu dünyaya gelmiş gibi seviniyorsunuz çünkü ilk solo ile aman tanrım diyorsunuz. işte gilmour, işte fender.
  
  castellorizon'un hemen bitiminde haftalardır dinlediğimiz ve yeni albüm özlemimizi biraz da olsa azaltan on an island giriyor. on an island'ın ilk ritimlerini her yıl geldiği yunanistan adalarında keşfettiğine adım gibi eminim. deniz mavisi, deniz kadar sonsuz, masmavi ve olabildiğince özgür. the division bell'den çok etkilenmiş paşam, hadi böyle bir şarkı da olsun demiş besbelli.
  
  remember that night, white stairs in the moonlight
  they walked here too, through empty playground, this ghosts town
  children again on rusty swings getting higher
  sharing a dream on an island it felt right
  
  we lay side by side between the moon and the tide
  mapping the stars for awhile
  
  let the night surround you
  we're halfway to the stars
  ebb and flow, let it go
  feel the warmth beside you
  
  remember that night, the warmth and the laughter
  candles burn though the church was deserted
  at dawn we went down through empty streets to the harbor
  dreamers may leave but they're here everafter
  
  let the night surround you
  we're halfway to the stars
  ebb and flow, let it go
  feel the warmth beside you
  
  on an island'ın hemen bitiminde yine on an island'da bahsettiğim mavi ve özgürlüğü atıf var güzel bir şekilde, yani sırayı the blue alıyor. gilmour'u iyi takip etmişsem the blue'yu bir gece vakti, dolunay varken yazmış. şarkının back vokalinde richard wright'ı duymak mümkün. eşi polly samson ise piano çalıyor. nefessiz kalıyorum, hava almam lazım.. işte şarkının hemen bitiminde, nefes alın dercesine take a breath alıyor sırayı. davul, bas ve çello'nun müthiş uyumu.
  
  take a breath'ten hemen sonra şaşırtıcı bir saksafon girişiyle red sky at night alıyor sırayı, şaşırtıcı saksafon girişi diyorum çünkü açıkçası david gilmour'dan böylesine atkileyici bir saksafon solosu beklemiyordum. o güzel sesini kullanmak yerine , gitarını ağlatmak yerine, saksafon kullanmış.
  
  sırada this heaven. albümün en blues kokan şarkısı kanaatimce. organ, klavye, davul ve gitar.. mükemmel. şarkının bitiminde then ı close my eyes alıyor sırayı harika bir cümbüş solusuyla. cümbüş ve gilmour? evet bildiğimiz çümbüş. phil manzanera, robert wyatt ve david gilmour'dan enstrumental bir şarkı daha. söz yok sadece nefes var, müzik var. çılgınlık..
  
  3,4 yıldır dinlediğimiz smile alıyor sırayı. polly samson'a ithafen söylediği şarkı ki bu şarkıda polly samson'da vokal yapmış, belli ki bu şarkı onların şarkısı. kaydedilirken stüdyodaki hallerini çok merak ettim açıkçası.
  
  albümün sonlarına doğru gelinirken, hiç bitmesin bu albüm diyorum, çok güzel diyorum. ama herşeyin bir sonu var. a pocketful of stones çalmaya başlıyor. leszek mozdzer gerçekten çok iyi bir piyanist. bu bir soundtrack olmalıydı diyorum kendi kendime. ileride olursa da hiç şaşırmam diyorum, gözlerimi kapatıyorum ve teslim ediyorum kendimi karanlığa. geliyor albüm kapanış şarkısı where we start.. gerçekten nerde başlamıştım? evet 1986 yılıydı about face dinlemiştim ilk olarak. rahmetli abimin söyledikleri geldi aklıma, bak bu adamı ileride çok seveceksin, çok dinleyeceksin. hatta seni biraz olsun tanıyorsam, ne yapıp edip, elini sıkacak ve dünyada olduğu için teşekkür edeceksin demişti. :(
  
  doğum günü kutlu ve mutlu olsun..
• dinlendirici sesi ve eşsiz gitarıyla kesinlikle hipnotik bir albüm yapmış üstad. öyle hemen içine alan bir albüm değil belki, hani biraz dinleyecilerden de emek isteyenler vardır ya, onlardan.. aslında ne desek de boş, david gilmour işte, söze ne hacet.
  
  benim asıl merakım: şimdi albüm çıktı, bunun konser turnesi var, bir ihtimal hani olur ya türkiye'ye uğrama ihtimali var mı acep?. (bkz: high hopes) (bkz: wish you were here)
  peki ben o sırada askerde olursam kafamı duvarlara çarpmaz mıyım? (bkz: the wall) (bkz: brain damage)
• bu albumü dinlemek anamın bana sımsıkı sarılması gibi, sürekli dinliyorum ağlıyorum, dinliyorum ağlıyorum, dinliyorum ağlıyorum...
• böyle birazcık şarapla, kafanız anlam veremediğiniz bir şekilde çakırkeyiflik yaşar ya. işte bu albüm o çakırkeyifliktir.
• o nasıl bir yorumdur? ne hissettiniz de yazdınız?
• şarkı benim için gelecekteki huzurumdur.
  
  dinlerken hep dalarım, garip bir his içine girerim. hayalimdedir bu şarkı. temmuz ayında ege'de gece arabamda sevdiğimden gelirken saat 1 gibi boş ve güzel bir yolda elimde sigaram ile bu şarkıyı dinlemek istiyorum. gelecekten beklediğim mutlulukların içinde yolculuk yapmak istiyorum.
  
  öyle bir şarkı ki david gilmour'un o sakin ama can alıcı seslerini tarif etmek çok güç. dediğim gibi insanı bulutların üzerine çıkarıyor. çok az şarkıda bu tadı alıyorum ve bu şarkının kutsallığından her zaman da dinlemiyorum, dinleyemiyorum.
• 2006 mart ayında piyasaya çıkacak olan david gilmour albümü. büyük üstad, bbc radyosu ile yaptığı söyleşide albümün ismini ve detayları vermiştir. albümün; mart, nisan ve mayis aylarında avrupa ve amerika turnesi yapılacakmış. albümde gilmour; robert wyatt, rick wright, jools holland, david crosby, graham nash ve tabiki guy pratt gibi isimlerle çalışmış. prodüktörlüğünü david gilmour, phil manzanera ve chris thomasın yaptığı albüm; abbey road studios da zbigniew preisner tarafından kaydedilmiştir. alakalı olarak :
  
  (bkz: 11 mart 2006 david gilmour hamburg konseri)
  (bkz: 15 mart 2006 david gilmour fransa konseri)
  (bkz: 16 mart 2006 david gilmour fransa konseri)
• pinkfloyd co sitesi, parçanın sözlerini yayinlamıştır. sozlerini de copy paste edeyim tam olsun:
  
  remember that night...
  white sails in the moonlight
  they walked it too...
  through empty playground, this ghost's town
  children again on rusting swings getting higher
  sharing a dream
  on an island.... it felt right
  we lay side by side,
  between the moon and the tide
  mapping the stars for a while
  let the night surround you
  we're half way to the stars,
  ebb and flow
  let it grow..... feel the warmth beside you
  
  guitar solo^*
  
  remember that night,
  the warmth and the laughter
  candles burn...
  though the church was deserted
  at dawn we went down through empty streets to the harbour
  dreamers may leave ...but we're here everafter...
  da da da da da....
  let the night surround you
  we're half way to the stars,
  ebb and flow
  let it grow..... feel the warmth beside you...
  
  ending solo
• track listi belli olan, büyük sabırsızlıkla beklediğim albüm. buyrun,
  
  castellorizon
  on an island
  the blue
  take a breath
  red sky at night
  this heaven
  then i close my eyes
  smile
  a pocketful of stones
  where we start
• çok güzel bir kapağı olan albüm. albüm kapağına http://img217.imageshack.us/…?image=dgisland6vm.jpg linkinden ulaşılabilir.