yaratıcı

• bir yaratıcı, kullarının yıkılışını, yok oluşunu değil; ayağa kalkışını, mücadelesini, kendini yeniden yaratmasını izlemek ister. yarattıklarının kendini yeniden yaratışını görmek ister… orada verdiği aklın da, iradenin de, karakterin de, insanlığın da gerçekten değdiğini görecektir çünkü. emek verdiklerinin, var ettiklerinin yeniden doğuşunu görmek ister. yüzünü o'na dönüp mücadele etmekten, savaşmaktan kaçmayan, devam eden adamın yolunu aydınlatır elbet.
  
  siz de doğurduğunuz çocukların bir hayat kurduğunu gördüğünüzde mutlu hissetmiyor musunuz? emek verdiğiniz herhangi bir şeyin gerçek anlamda iyi bir sonuç verdiğini, kim görmek istemez? yarattığın, var ettiğin, emek verdiğin şeyin yok olup yıkılıp gitmesi ne hissettirir?
  
  ey yaratıcı, ben vazgeçmeyen bir adamım. içimi, beni biliyorsun. sen bana nefes aldırdığın sürece benim mücadele edeceğimi biliyorsun. sürekli kaybedip tekrar ayağa kalkacağımı biliyorsun. bana gülümsüyorsun. göğe baktığımda, tekrar mücadeleye hazırım dediğimde tüylerim diken diken oluyor. kaşımı çatıp ayağa kalkıyorum dediğimde, yeni bir ben-benlik yaratıyorum, biliyorsun. yeniden ve yeniden, üstüne koya koya bir insan yaratıyorum kendimde. ne kadar yumruk yediğimi en iyi sen biliyorsun. elini uzat bana. ben savaşmaya hazırım. bir cesedin içinde, yaşam dolu, savaşçı bir ruh duruyor. ben kendime hükmedeceğim. gerekirse kendimle savaşacağım, en büyük savaşım da kendimledir. canımın yandığını biliyorsun. ama tekrar ayağa kalkacağımı da biliyorsun. kendimi yeniden yaratacığımı da biliyorsun. bu aynı zamanda bana bir tat veriyor; hangi gösteride, hangi sahnede tekrar ayağa kalkan karakter heyecanlandırmamıştır izleyenleri?
  
  vazgeçmeyeceğim. mücadeleye devam edeceğim. her şeye rağmen.