baba bana bağırma

• akgun akovanin insanin nutkunu tutan siiri...
• * arasındaki kısmının cemal süreya'nın bir şiirinden alıntı olduğunu yada onun tarafından da kullanılmış olduğunu sandığım şiir.
• bu şiiri yüzünden akgün akova katıldığı tüm söyleşilerde babanız size gerçekten bağırdı mı? gibi abuk sabuk sorulara maruz kalmıştır, kendisi gülüp geçmiştir bu soru karşısında, o zaman siz benim saçları yıldız dolusu kadınlarla seviştiğime de inanırsınız demiştir hatta bir keresinde bıyık arkasından gülerek...
• guzel $iirdir, iyi $iirdir ama; o "bana bagirma" dediginiz babaniz kalkip size "ulen hep topu sikimin mahsulusun, senden akil mi alacam ibibik!" derse, boyle got gibi kalirsiniz, cok farkli bir bicimde nutkunuz tutulur maazallah.
  
  ama babalar buyuk varliklardir, i$i $iir yazmak kadar oteye goturmezler.
• (bkz: ben bağırmıyorum)
• (bkz: papa dont preach)
• babasına benzeyen asi kızların babayla tartışma sırasında, babalarını daha da sinirlendiren, yüksek ses tonuyla söylenen damara basma cümlesi. böylece baba daha da sinirlenir ve kısır döngü bu şekilde devam eder.
• ilk okuyuşta insanın tüylerini diken diken eden bir şiirdir bu. hele ki güzel bir okuyucudan dinlemişseniz o zaman basar acıyı damara. aynı dizede hem espriyi hem duygusallığı bulabildiğiniz ender şiirlendendir. başlangıcı bile yeter aslında;
  
  ''yol ıslanmasın diye
  şemsiye açanlara''
• "baba bana bağırma
  farkında değilsin
  arkasını ezilenlerin yaladığı
  bir posta puludur dünya"
  diyebilmiş bir şiir.
• (bkz: flora)