baron de charlus

• "incedir, kadınsıdır, kibirlidir, muhteşemdir ama aynı zamanda zalim ve yarı delidir, kötü huylarını sürekli gizlemektedir, çevresinde apaçiler ve dalkavuklar vardır." (e. roudinesco)
• "bu benim sorunumun nüvesi" (proust)
• gizemli bir marcel proust karakteri.
• seyfettin stigma'dır.
• [charlus anlatıcının çenesini tutar ve büyülenmiş parmaklarını "bir berberin parmakları gibi" kulaklarına dek götürür. başlattığım bu önemsiz deviniyi benim başka bir bölümüm sürdürür; bedensel olarak hiçbir şey kendisini kesmeden iki kola ayrılır, basit işlevden göz kamaştırıcı anlama, aşk isteği anlamına geçer. anlam (yazgı) elimi elektriklendirir; ^*ötekinin saydam olmayan bedenini yırtmak, onu (ister yanıt versin, ister çekilsin, ister boşversin) anlamın oyununa katılmaya zorlamak isterim: konuşturacağım onu.] roland barthes - fragments d'un discours amoureux
  
  "proust, charlus'ün^* eşcinselliğini sonradan keşfetmedi, çünkü kitaba başlamadan buna karar vermişti. ve yapıt günün birinde yazarı için nesnelliğe benzer bir şey kazanırsa, bunun nedeni, aradan yıllar geçmiş, yazarın yapıtı unutmuş olmasındadır, artık onun içine giremeyişinde ve onu yeniden yazamayacak duruma gelmiş olmasındadır. ömrünün sonunda toplum sözleşmesi'ni okuyan rousseau gibi." jean-paul sartre - edebiyat nedir
  
  "kimi kez yüceltilen kimi kez da aşağılanan biri olarak geçer. ama sonuç'ta proust'un trajik-olan ile gülünç-olanın karışımı olarak yarattığı en önemli roman kişilerinden biridir. parisli bir aristokrat olan ve saint-germain muhitindeki yüksek sosyetenin gözdesi sayılan charlus aynı zamanda kibar bir eşcinseldir. çatık kaşlı bir aristoktat, aşklarını ve öfkelerini görkemli yaşayan biridir, bulunduğu her yerde ve her zaman mükemmel bir beğeniyle tuhaf zevklerin karıştığı bir gülünçlük sergiler." mehmet rifat - marcel proust ya da bir roman yaratmak
  
  [proust charlus karakterinin "bütünüyle kendisi tarafından yaratılmış" olduğunu ve gerçek yaşamda^* bir modeli bulunmadığını ileri sürmüştür ancak yine de proust'un, charlus karakteri için özellikle düşmanlarını sevmeyi , dostlarınaysa kötü davranmayı huy edinmiş olan, dönemin şair ve aristokratı, dandy'si, isteriği ve dekadanı robert de montesquiou'yu model aldığı ileri sürülür.] mehmet rifat - marcel proust ya da bir roman yaratmak
  
  (bkz: charlus), palamedes/@ibisile
  (bkz: albertine simonet/@ibisile)
  (bkz: un amour de swann/@ibisile)
  (bkz: bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesi/@ibisile)
• kayıp zamanın, swann'dan sonra en sevdiğim, kusurlarının kölesi kahramanı. kendisi üzerinden insanın ruhsal muvazenesinin kırılganlığını açık etmiş proust, çok hoşuma gitti:
  "charlus'ün kişiliğinin kusurlu yanları söz konusu olduğu her durumda, genelde ne kadar dayanılmaz, mızmız ve hatta keskin zekasına rağmen aptal olabildiğini hayal etmek mümkün değildir. aslında kişilik kusurları zaman zaman ortaya çıkan zihinsel bir hastalığa benzetilebilir. müthiş bir zekâya sahip ama sinirli kadınlarda, hatta erkeklerde bu gerçeği gözlemlememiş olan kimse var mıdır? mutlu, sakin, bulundukları ortamdan memnun olduklarında, o değerli yetenekleriyle hayranlık toplarlar; kelimenin tam anlamıyla gerçeği dile getirirler. ama bir migren, izzetinefislerine ufak bir dokunuş, her şeyi değiştirmeye yeter. o ışıl ışıl zeka, kaba, ihtilaçlı ve dar görüşlü oluverir ve sadece öfkeli, şüpheci, cilveli, hoşa gitmemek için ne lazımsa yapan bir benliği yansıtır."