evrim nisan

• sair...
• düet
  
  herkesten başka bir ben oluyorum öylece
  yüzünde göremediğim o kıyıyla
  
  dalgalar
  
  öğrendim kendimle aramdaki kilometreleri
  bir çocuğum senin birinci tekil şahısında
  
  hâlâ
  
  işte geziyorum içinde kör rüzgârlarınla
  uzak ki böyle bir mumdan damladı
  
  ayak izlerim
  
  hangi oyunu oynasak başka kapı açılıyor
  çünkü mızıkçı bir kaçak oluyor ellerinde
  
  elektrik
  
  o gündü ellerinden çıkan o imzalı itiraf
  sabah kendini güneş hissettiğin o gün
  
  ikimiz
  
  evrim nisan
• diger siirlerini merak edenlerin http://www.antoloji.com/evrim_nisan adresinden siirlerine ulasabilecekleri sair.
• (bkz: rakamlarin evrimsel tarihi)
• gitme!
  
  demek tüm hayatım gözlerinin önünden
  bir şerit gibi geçti sende öldüğümde
  sen de öldüğünde bir ray vardı ayrı
  yazılmıştı bütün de’lerden…bakıştan
  oyundan…senin çocuk hayatın geldi yaşamaya
  geldi!
  
  tanrı yalan söylüyorsa o artık tanrı değildir!
  
  korkuyordun ve korku yorulmaz sana kadar
  geldiğinde adım bu değil ama başka her şeyim bu al
  işte! bu şaşkınlık ta benim ve içine göz düşmüş
  gidişin de. hah! hah hah! güleyim de boşa
  gitme!
  
  tanrı yalan söylüyorsa o artık yalan değildir!
• az evvel vefat haberini aldığım, varlığı içi içine, yokluğu dört duvar içine sığdırmayan güzel insan. o kanlı canlı buklelerin artık olmadığını düşünmek yürek ağrısı. geriye bıraktığı tüm kitaplar ve boş sayfalar şimdi ne ağır bana.
• sevgili dostum,
  
  seni o kadar özlüyorum ki.
  
  birer sıcak kahve ve az tütün, ankara soğuğu, keşke sen de burada olsaydın.