kışla

• koguslardan olusan asker ocagı...
• (bkz: barracks)
• asker arasinda "amina kodugumun yeri" olarak adlandirilir.
  cumle icinde kullanirsak:
  "sizle mi ugrasicam lan ben! amina kodugumun yerinde kalmis x gunum zaten..."
• acinin
  cok sonra basladigini
  kim inkar eder
  
  vardin oydun gar
  ama asil yangin aksama
  kim inkar eder
  
  bunlar senin
  son yumusak günlerin
  indigin yerlestigin
  kisla
  aciyi
  kim inkar eder
  
  nerden geldigini
  bilme
  dikleri düzler
  acin
  kimin kari
  kim inkar eder
  
  behcet necatigil
• kar üstünde oluşan bütün ayak izlerinin aynı olduğu yer.
  (bkz: bot)
• metrekareye ortalama beş balgamın düştüğü yerlerdir (kışlasına göre değişebilir tabi bu rakam).
  şöyle kafanızı öne eğip dertli dertli gezemezsiniz. yeşil yeşil falan böyle...
• trt'de yayınlanan ve zor şartlar altında yaşayan bir kırgız ailenin hayatının anlatıldığı belgesel. sadece belgeseldeki sevimli çocuklar için bile seyretmeye değer.
• cenk erdoğan'ın kavis albümünün 3. parçasıdır.amerika da kaydedilmiştir albüm ve burada true story isminde geçer. e-bow nameleriyle başlayan harika bir parçadır.cenk erdoğan bu parçayı yazma hikayesini de bir konserinde şu şekilde anlatmıştır.stüdyosu selimiye kışlasına bakar ve çok yakındır. kendisi sıcak stüdyoda çalışırken askerleri soğukta nöbet tutarken görür sürekli, onların da onu gördüğünü görünce bir değil iki değil dayanamaz perdeyi çeker ve sonra da parçanın ana melodisi yazılır.ben kendisinin yalancısıyım.
• son haberlere bakılırsa, bir tür sanat evidir. ^*
• bir mehmet zeki gezici şiiri. arif kemal tarafından bestelenmiş, 'biz sevdayız' adıyla 'red türküleri' serisinin birinci albümünde yer almıştır:
  
  yüzümüz sevdanın ve hasretin
  ve dağlarında suçlu bir adam gibi
  vurulmuş çıplak üç cesedin
  deliren sakallarından biçildi.
  
  biz sevdayız
  bu mevsim üç bahar görmüşüz
  üç kuru dalda
  dört mevsim açan.
  
  yenilginin ve cesaretin
  ve umudun bile ansızın
  perişan ettiği kışladan
  sokaklar mühürlenince akşamları
  kurtuluştan kalma paslı bir hançerin
  yanına uzatmışız
  birden patlayacak gövdemizi.
  
  alışınca dar geliyor
  insana dağlar
  içimizde yırtılan kuş seslerinden
  acının parmakları gibi
  göğsümüzü kuşatan mermilerden
  adam öldürmenin
  sevdalısı değiliz
  kanatları kırpılmış
  hüznün kuşlarından
  akıp gidiyor yaşamak
  akıp gidiyor