kol yığması

• ellik orak ile ekin biçerken maksimum bir destelik veya yarım desteye yakın çapta ekini, buğdayı bir seferde biçivermek için köylülerin bulduğu küçüklüğümüzden beri bizim de öğrenip uyguladığımız bir biçme tekniği. ustalık göstergesidir. eski köylülerin hepsi kol yığması bilmez, ekini ellikle bile olsa tutam tutam biçerlerdi. tutam biçmek demek her tutam doluşunda desteye o tutamı bırakmak, dolayısıyla işin gevşemesi, dara zamanların artması demektir. kol yığması yapanlar bir eğildiklerinde tarlanın ödünü sıdırır, doğruluncaya kadar yarım desteyi biçmiş olmanın totalde etkisi büyük olur. iş verimliliği ve hız demektir.
  
  kol yığması tekniğini anlatmak zordur, iş başında göstererek öğretmek gerekir. kabaca tarif edersem, ellikli elde biriktirilen ilk birkaç kesim çapraz duruşlu olacak, sonra yığılacak olan bölümün arka desteği olacak şekilde hem kendi içinde örgümsü biriktirilir, hem de o destek bölüm sonra yığılan bölüme göre farklı, destek olacağı açıda daha yataya yakın tutulur. nedense bir yerden sonra hiç dikkat etmeden kendiliğinden o örgü yapısı kendini tekrar eder, üretir. tek dikkat edilecek olan genel bir sıkılığı parmakları güçlü, sıkı tutarak sağlamaktır. o da zor, düşünülecek şey değil, kendiliğinden oturur.
  
  bizim sülale olan kontaşlar birkaç şeyimizle ünlüyüzdür. inat, öfke kabardığında şiddet potansiyeli, gene bunun uzantısı olarak kontaşlar'ın eşek dövüşü, bir de kol yığmasını çocuk büyük hepimizin bilişi ve orağa, ekin biçmeye çok iyi girişimiz. daldığımız tarlayı ocak ederiz. sadece bir baba 2-3 çocukla 10 dönüm tarlanın orağını bir günde bitirmişliğimiz vardır. bu kol gücüyle iş görme için kendi çapında bir rekor sayılır.
  
  (bkz: ellik/@ibisile)
  (bkz: tarlada çalışmak/@ibisile)
  (bkz: orak biçmek)