mahalle baskını

• (bkz: mahalle baskısı)
  
  osmanlı devri mahalle yaşamının bir parçası, mahallenin ahlak ve namus bütünlüğünün teminatı.
  mahallede ahlaka mugayir, toplumun huzurunu bozan, mahalle namusuna halel getiren işlerin döndüğünden, yabancı erkeklerin girip çıktığı, zina ve fuhuş gibi günahların işlendiğinden şüphelenilen evler mahalleliler tarafından takibe alınır; bir gece vakti uygun zaman gelince mahalle ahalisi, muhtar, imam ve bekçi gibi kişiler önderliğinde bu evlere baskın düzenlermiş. iş üstünde yakalanan kadın ve erkek yakapaça tutulup tüm mahalleye rezil edilir, karakola götürülürken arkalarından teneke çalınırmış. yakalanan erkek karakolda falakaya yatırılırmış, kadın da mahalleden uzaklaşmaya zorlanırmış. bu baskınların çıkar ve öc alma gibi maksatlarla yapıldığı da olurmuş. baskını yiyenler kendilerini temize çıkarsalar bile alınlarına sürülen lekeden kurtulamayıp mahalleden kaçmaya mecbur kalırmış.
  
  1900'lerde ikinci abdülhamit ve daha sonra meşrutiyet döneminde bu baskınlar, randevuevi gibi mekânlar hariç, yasaklanmış ve baskın yapma yetkisi zaptiyeye verilip yakalananlar mahkemeye çıkarılmaya başlanmış.
  
  (entryi yazarken kısmen murat bardakçı'nın bir yazısından yararlandım - http://webarsiv.hurriyet.com.tr/…5/09/18/703717.asp)
• 21 mayis 2007 sorgun'da linç denemesi hadisesinin, henüz tarihe karışmış olmadığını gösterdiği gelenek.