normatif

• tavsiye edici olmayan.
  
  ekleme: prescriptive ve proscriptive ayrımına bakınız.
• ideal olanı ortaya koymaya çalışan
  kural koyucu
  olması gerekeni söyleyen
• kaide, kanun koyan.
  
  tdk ise düzgüsel, düzgüsüz olarak tanımlamış. yani kurallarla, yasalarla ilgili olan, kural, yasa koyan, belirlenmiş kalıplar içinde olan. latince ve fransizca kökenli sözcük.
• toplumun birlikteliği için ortaya çıkan normların uygulanmasını iddia edilmesi, ve bu sayede barışcıl bir ortam olatacığını iddia eden normatif insanlardır.
• hukuk gibi din gibi kural koyucu bir ifadeden oluşur.
  bir nevi ahlak felsefesinin içine girer. ahlak değerlerine göre doğru ya da yanlış denilen şeylerin kurallarını belirtmek bir normatifliktir.
• anlayabildiğim kadarıyla mevcut olanı değil, ideal olanı tarif eder. yani normatif bir ayrım, bir ufuk sunar. descriptive bir ayrım ise var olanı betimler. birinde olması gereken, diğerinde halihazırda olan durumdur konu.
• olması gerekeni, ideal olanı söyler. ahlak felsefesi içerisinde yapılan tartışmalar normatif bir çabanın ürünüdür. diğer taraftan bir toplumun ahlak değerlerinin nasıl oluştuğunu araştırırsanız ise, bu descriptive bir tarihsel analiz olur.
  
  örnek olması açısından, evrim normatif değildir. bu böyle olmalıdır demez. insanın yarattığı kültürün kuralları ve yasaları ise normatiftir.
• olması gerekeni, doğruyu yanlışı, haklıyı haksızı, kuralı koyan ifade eden, aynı zamanda tavsiye de edebilen bilgi veya önerme türüdür.
  bu anlamda hukuk, "düzgün" türkçeyi anlatma anlamında dilbilgisi gibi alanlar, normatifin bu anlamda alternatifi olan (tersi de diyebiliriz) betimleyici, açıklayıcı bilimler gibi bilim sayılmaz.
• bilginin sadece var olanı değil, olması gerekeni açıklamasıdır. dinde, ahlakta ve felsefede olduğu gibi bir şeyi yalnızca açıklamak yerine onu değer yargılarıyla yargılamaktır.
• an intellectual is a person who engages in critical thinking, research, and reflection about society and proposes solutions for it's normative problems.