sosyal öğrenme kuramı

• albert banduranin gelistirdigi bir kuramdir. bu kuram genelde davraniscilik'tan cognitive psikolojiye gecis arasindaki bir kopru olarak da gorulebilir.
  
  bandura davraniscilarin ogrenme metodu olarak sunduklari klasik kosullanma ve edimsel kosullanmaya karsi gelmemistir. (zaten nasi gelsin bin tane deney var, hepsi ameriganin oyunlari diyecek degil ya). lakin ogrenmenin sadece kosullanmaya sinirlandirilamayacagini dusunmustur. bildigimiz uzere haso davraniscilara gore^* ogrenme sadece davranis uzerinden stimulus-response ile olur ve cognitive bir yani yoktur. yani ogrenirken pek de dusunmeyiz.
  
  bu teoriye gore birkac muhim nokta:
  1. sosyal ogrenme kuramina gore ise davranis sosyal bir ortamda sadece gozlem ile veya talimat ile ogrenilebilir. (bkz: bobo doll experiment)
  2. ogrenme baskalarinin maruz kaldiklari reinforcement'lar izlenerek ogrenilebilir. (bkz: dolaylı pekiştirme/@marquee)
  3. ozne stimulus ve response'un kolesi olmus pasif bir varlik degildir. cevre, cognition (idrak) ve davranis birbirini etkilerler. (bkz: reciprocal determinism)
  
  ayrica, yine bandura icin onemli olan baska bir kavram (bkz: özyeterlilik/@marquee)