the sound

• further seems forever'ın 2. full-lenght albümü how to start a fire albümünün 2. ve en güzel parçası.
  sözleri;
  if i only had an ocean to compliment this sky
  id pull it down, id paint it for you and never question why
  cause red would mean you love me
  and blue would mean you care
  and black my heart were left to those with cold uncaring stares
  this is the burning of a dream
  this is the burning of a dream
  
  [chorus]
  
  the sound now turns to silence
  but i keep spinning around
  naked in the rain of my own tears
  as they fall into the bucket of your apologies
  and im closing everyone elses eyes
  because you rowed ashore
  not to see the volume rise again
  
  feels like im waiting in the last hiding place on earth
  hang this noose around my neck but im saved
  for one hundred thousand memories wash ashore
  be swept away by forever
  sail away from you
  now the rain has ended
  so the sun can shine through me
  
  the sound now turns to silence
  but i keep spinning around
  naked in the rain of my own tears
  as they fall into the bucket of your apologies
  and im closing everyone elses eyes
  because you rowed ashore
  not to see the volume rise again
  
  only you could row my boat ashore
  and only you could set my fears at rest
  couldn't see the lack of sympathies regress
  i'm still waiting
  i'm still waiting for your grace
  
  the sound now turns to silence
  but i keep spinning around
  naked in the rain of my own tears
  as they fall into the bucket of your apologies
  and im closing everyone elses eyes
  because you rowed ashore
  not to see the volume rise again
• echo and the bunnymen, joy division ya da gang of four severlerin gözden kaçırmayacakları bir 80'ler new wave ya da new dark age grubu...depresyon hırkasıyla bir bütün olan ve daha sonra bu hırkayı bir intihar ile üzerinden çıkartan, grubun beyni adrian borland'i gönül rahatlığı ile ian curtis ya da ian mcculloch ile aynı klasmana sokabilirsiniz...
  
  diskografileri:
  
  jeopardy - 1980
  from the lion's mouth - 1981
  all fall down
  shock of daylight
  heads and hearts
  in the hothouse
  thunder up
  propaganda
  
  adrian borland'ın solo çalışmaları :
  
  alexandria
  brittle heaven
  beautiful ammonition
  cinematic
  5:00 am
  the last days of the rainmachine
  harmony and destruction
• the chameleons gibi maalesef dönemin en gözardı edilmiş gruplarından. echo and the bunnymen, the psychedelic furs gibi grupların albümleri peynir ekmek gibi satılırken belirsiz bir şekilde underrated olmuş post punk grubu. grubun dehası adrian borland'ın kafasındakiler hiç bir zaman çözülemeden 1999 yılında tren altına kendini atan bir adam ve yıllar öncesinin albümlerinde grubun benzer bir şekilde karanlık ve puslu havası gitar tonlarında, şarkı sözlerinde hissediliyor. tamamiyle kayıp cevher grupların en önde gideni. dinlenmeli, dinletilmeli, eş dostla paylaşılmalı.
• bir ross geller parçası.
  
  http://youtu.be/mf6svz5syhu?t=1m23s
• (bkz: adrian borland)
  (bkz: #41228065)
• bir tracii guns and the league of gentlemen sarkisi.
• cok kaliteli albumler cıkarmıs ancak hakettigi degeri görememiş bir post punk grubu.
  heads and hearts kanımca en iyi albumleridir.
  ayrıca (bkz: adrian borland) (bkz: #50694275)
• (1981) from the lions mouth adlı albümünden winning parçası en iyi parçalarından bir tanesi. girişteki riffleri bir harikadır.
• the 1975 şarkısı
  
  https://www.youtube.com/watch?v=fsnallhtg70
• son aylardaki dinleme yoğunluğum içinde değerlendiriyorum ki objektifliğim iyi olmayabilir. ama... ama post-punk grupları arasında en sağlam müziği yapanlardan biri gördüğüm grup.
  
  (cümleyi yazarken düşündüm, television, gang of four, joy division, magazine, wire (hele sağlam müzik derken wire?), bauhaus, echo and the bunnymen, mission of burma... hatta the cure (post-punk olarak)... müzikal anlamda sağlamlıkları çok var da bunlarda farklı bir şey var. dedim yanlış mı söylüyorum? yoo. bence bayağı doğru söylüyorum, 3 dakika sonra yanılgı hissedeceğim gibi bir şey değil.)
  
  bir de sonradan hayatını sonlandırmayı seçmiş adrian borland'ın ian curtis gibi olmayan karamsarlığı ve buna mukabil söz yazışı var. ian defol canım, adrian karamsarlıktan boğup, arabeske bağlayıp, suçlamalarla yazmamış sözleri!^*
  
  tamamen kendinde, kendisiyle, bazen umut bile duyarak, çabalayarak var olmaya yönelik bir şeyler. bir de gerçekler var i can't escape myself gibi.
  
  ama sözle iş yoksa, müzik zaten tutar. albüm komple dinleten nadir kişilerden.
  
  bunca zaman dinlemediğim için eksiklik duyuyorum da belki gereken buydu, kim bilir? öyle şeyler.