yakın
-
çoğumuz ağlarken çirkin oluruz. ilk kez düşünüyorum, sanırım ağlarken kimseyle değil, kendimizle muhabbette, kendimize yakın olduğumuzdan. ağlamak sosyal mimikleri büyük oranda sıfırlıyor. çirkin gösterici ağlama
ve kendi başına kalma tazelenme* sağlıyorsa, bu kendimizdeki kurbağayı öpüp prens çıkarmamız sayılırkurbağayı o kadar çok öptüm ki prensim oldu.
ailesiyle, yakınlarıyla tanışma*: "artık bizim ne yaptığımızı görebileceğinizi bilerek birbirimize daha dikkatli vuracak, hançerlerimizi ona göre sokacağız. siz de elinizden geleni ardınıza koymayın."
"birbirimize* hiçbir zaman seyahatlerde olduğumuz kadar yakın olmadık, bekle, sana yakında max'la seyahatlerimiz hakkında ufak çapta, iki tane yayınlanmış yazı göndereceğim, bir tanesi bana ait, iyi kötü geçer not alabilecektir, diğerimizin ortak kaleme aldığı tamamıyla sınıfta kalacak bir yazı." franz kafka - briefe an felice
(bkz: yakınlık/@ibisile)
(bkz: yakınlar), yakin
(bkz: yakın beride)
(bkz: ilme'l-yakin)
(bkz: ayne'l-yakin)
(bkz: hakka'l-yakin)
(bkz: yakınsak), yakımsak
(bkz: yaka/@ibisile), yakı/@ibisile
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap