hesabın var mı? giriş yap

  • ülkemizde, kangalların boğduğu kurtlar genellikle oldukça küçük, zayıf, hasta, yaşlı veya yaralı kurtlardır. ayrıca zaten anadolu havzasında yaşayan kurtlar genelde ufak ve zayıf yapıda olurlar. bunlara çayır kurdu da denir. kangallar ise bu çayır kurtlarına nazaran çok daha iri ve besili olmanın yanında, çoğunlukla tek değil iki veya daha fazla kangal ile beraber kurtlara hücum ederler. bu yüzden kangalların bu kurtlar karşısında üstün gelmesi olağandır.

    ayrıca köpekleri yetiştirmek de zahmetli bir iştir. hiçbir hayvan sahibi, hayvanının boş yere ölmesini yahut yaralanmasını istemez. bu yüzden bu köpeklerin boyunlarına çivili tasma geçirilir. hatta vücut bölgesini koruyan zırh yaptıranlar dahi vardır. böyle bir beşeri avantaj karşısında kurdun şansı yoktur.

    ancak gerçek bir bozkurt karşısında, bire bir mücadelede bir kangalın başarılı olacağını düşünmüyorum. kurtların ne kadar dayanıklı, kuvvetli ve olağanüstü savaşçı, inatçı bir yapıda olduklarını bilenler bilir. çok güçlü çeneleri ve oldukça sivri dişleri ile, birkaç hamlede bile rakiplerinde ölümcül yaralar açabilirler. köpekler ise böyle değildir. ölümcül yaralar için oldukça ciddi mücadele vermeleri gerekir. kurt, tabiri caiz ise tek ısırışta dişlerini kemiğe kadar saplarken, köpek sadece ete zarar verebilmektedir. ayrıca kurtların, bilhassa kışın kalın kürklere sahip olduklarını unutmamak gerekir. çok hızlı hareket edebilmesi de bir başka avantajdır.

    kangalın ise kurt karşısında tek artısı iri cüssesi gibi duruyor. gerçekten de iri gövdesi ile kurda vuruşlar yapabilir. ama kurdun çok daha atik hamleleri karşısında çok dayanacağını zannetmiyorum. kangal, ancak ani bir hareket ile, boyundan tutar ve bırakmaz ise bir şansı olabilir.

  • istanbul'da yaşayan bir ermeni kardeşiniz olarak bu öküzler adına tüm türk ve azeri halkından özür diliyorum. bu kekolar ile lütfen türkiye'de yaşayan kökü burada olan insanları bir tutmayın. bu tür videoları görünce haberleri duyunca inanın hepimizin tüyleri diken diken oluyor , hepimizin tansiyonu çıkıyor. sanki bu kekolar yüzünden, buradaki eşimiz dostumuz komşularımız da bu kafada olduğumuzu düşünüyor gibi geliyor.

  • adam diyor ki "3 öğün simit bile yeseniz açsınız, aç."

    adamlar anlıyor "kundaktaki bebeğe simit yedirin, çay içirin, adam gibi sıçsın."

    hey gidi güzel ülkem hey.

  • gözlerim çok güzeldir.

    gerçekten güzeldir. babam karaçaydı. kendi gözleri kahverengiydi ama genetik mirasını bana ve kızkardeşime devretmişti rahmetli. şimdi beyazından çok mavisi olan oyuncak bebek gözleri gibi gözlerim var. gözlerimi o kadar çok severim ki hayatta çok çok istediğim bir şey olursa şöyle derim ekseriyetle: "bunun için gözlerimin rengini bile verebilirim."

    uzun ve düzgün bacaklar bunlardan biridir mesela... ya da iri göğüsler... ya da elmacık kemikleri ve çıkık bir çene... pürüzsüz bir ten... bembeyaz inci gibi dizilmiş dişler...

    güzel olmadığımın farkındayım ve bu değiştirebileceğim bir şey değil. 34 yaşındayım. boyum 153 cm. 42 kiloyum. bu, kalabalıkların içinde kaynayıp gidecek varlığı istesem de geliştiremem. elbette bir kaç operasyonla elmacık kemiklerimi ve çenemi doldurtabilir, dişlerimi yaptırabilir, göğüslerimi büyütebilirim. ve size bir şey söyleyeyim mi, çok da güzel olurum o zaman... ama içime sindiremem. çünkü onca operasyonu yaptırdıktan sonra herkes güzelleşir zaten. birbirimizin kopyası androidler olarak geziniriz ortada. ayrıca her ne kadar zaman zaman canımı sıksa da sırf güzel olmak için bunca acıya katlanmayı da gururuma yediremem açıkçası...

    off ne bileyim...

    güzel değilim ben, 0-5 yaş dönemini saymazsanız da hiç bir zaman güzel olmadım... muhtemelen hiçbir zaman da olamayacağım. ama bunun bilincinde olmak beni "olgun" ya da "akıllı" yapmıyor. sadece daha mutsuz yapıyor. çünkü eğitimi, kültürü, sosyal statüsü ne olursa olsun, kadın dediğin güzel olduğunu düşünmek istiyor. ve bir kez güzel olmadığınızı anladığınızda artık dönüşü olmuyor. bildiğiniz bir şeyi silemiyorsunuz...

    güzel olmayan ve bunun farkında olan kadın hayata biraz kırgındır... yani, ben öyleyim en azından...

  • otobüs değil ama iki gün önce dolmuş versiyonunu yaşadım.
    ayakta da yolcu var; balık istifi ilerliyoruz.
    önümüz açık, inecek yolcu da yok ama şoför zönk diye durdu. sonra kapıyı açıp geriye doğru koşmaya başladı. arka camdan izliyoruz adam baya baya gittiğimiz yönün aksine doğru depar atıyor.
    içerdeki teyzeler cıkcıklıyor. bi tanesi “ay terk etti bizi” deyip dizine vurunca kayış koptu. ergen bebeler “piston aşşaa” deyip gülüyorlar. her kafadan bi ses geliyor: bi haber vermeden gidilir miymiş, bari paraları alıp kaçsaymış üstümüze niye bırakmış, biri mi ölmüş, galiba karısı aldatmış duyunca delirmiş… neyse hemen arabayı sürecek vekil tayin ettiler, vekile güvenmeyip paralara göz kulak olacak yaşlı bi amcayı yan koltuğa oturttular. apaçinin biri koşan şoförü videoya çekmek için aşağı inmişti, başka bi velet onu çağırmak için indi “abi gel kalkıyoz biz seçim yaptık yeni şoför var” diye bağırıyor falan… bunların hepsi de maksimum 4 dk içinde oluyo bu arada he.
    neyse sonra baktık bu sefer şoför dönmüş dolmuşun arkasından koşuyor. gene zehir gibi bi türbanlı teyze farketti bunu tabii; neyse durduk aldık adamı. yeni şoför kalkmıyo da koktuktan çabuk adapte oldu helal olsun; yan koltuğu gösterip “abi sen buraya geç istersen bi soluklan ne oldu anlat hele” falan diyor.
    meğer camdan desteyle iki yüzlükler uçmuş. bu da nereye düşürdüğünü sonradan farkedip bi şey demeden inmiş işte…
    yaşadığım en komik ve dumur anlardan biriydi.
    o değil de millet nasıl sıyırdıysa artık en saçma sapalak vaziyetlere bile anında uyum sağlayabiliyor.
    işin aslını öğrenince “valla bizi bırakıp gaçsan da şaşmazdık yavrum” diyen amca +1

  • "bir gün evlenirsem üç çocuk falan yapmam abi. istatistiklere göre her üç çocuktan biri çinliymiş, nasıl bakarım, huyunu bilmem suyunu bilmem"

  • ısparta'nın keçiborlu ilçesindeki kuyucak köyünde 17 kadının birleşerek kurdukları ‘lavanta kokulu köy kadın girişimciler kooperatifi’nin çalışmaları 'gelecek turizmde' projesiyle desteklenmiş.
    bu kooperatifi kurmak için hayvanlarını satmışlar. köylü kadınlara çeşitli eğitimler verilmiş. bazıları evlerini pansiyon haline getirmiş. kadınlar çalışmış, kadınlar konuşmuş, kadınlar üretmiş.
    türkiye'nin lavanta ihtiyacının yüzde 93'ünün üretildiği bir yere insanların gelmesi için, geldiklerinde güzel vakit geçirmeleri için ellerinde ne varsa ortaya koyup çalışmışlar ve çok güzel birşey çıkmış bence ortaya.

    instagramda bakınırken gördüğüm bi fotoğrafın izini sürerken ulaştım bu kadınların güzel ve güçlü ellerinden çıkan bu kooperatif haberine. günün 8 mart olması dolayısı ile de yazmadan edemedim :)

    kutlu olsun kadınlar. ellerinize sağlık.

  • türevleriyle beraber inceleyelim;

    * kadının kendi yaşında bir erkeğe aşık olması => (aşık olduğunuz erkek şu an 4-5 yaş küçük, hatta daha da küçük kızlara yazıyor. lütfen daha sonra tekrar denemeyiniz.)

    * kadının kendinden yaşça küçük erkeğe aşık olması => (bkz: açmayın teyzeler)

    * kadının eğitim, kültür, görgü, kariyer, para vırt zırt açısından kendinden daha berbat durumdaki bir erkeğe aşık olması => "vay salak!"

    * kadının kariyer, sosyal statü, para açısından kendinden üstün bir erkeğe aşık olması => "vay sınıf atlamaya çalışan paragöz!"

    * kadının kendinden uzun erkeğe aşık olması => "vay bodur!" *

    * kadının kendinden zayıf erkeğe aşık olması => "vay koca dötlü! adamı da mı yiyeceksin?"

    sonuç: (bkz: napak ölek mi pampa)