hesabın var mı? giriş yap

  • konser öncesinde keşkek, ağzıaçık ve sucuk yiyen grup üyeleri yediklerini eritebilmek için üç saatlik nefis bir performans sergilemişlerdir. freddie mercury mustapha yı seslendirdikleri bis öncesinde kaymak yediklerini ve sırf kaymak yemek için yeniden afyon u ziyaret edeceğini açıklarken grup üyeleri konser sonrasında gazlıgöl kaplıcalarında kese attırarak yorgunluklarından kurtulmuşlardır. konser sonrasında görüşlerini almak istediğimiz bir afyonlu hemşerimiz "benim bi kara eşeğim vardı o da rahmetli olmadan önce böyle anırırdı" açıklamasıyla diğer seyircilerin tepkisini toplamış ve ambar yoluna kadar kovalanmıştır. konser öncesinde grup üyelerine teşekkür plaketi sunan belediye başkanı "gün ola harman ola allah imkan vere olur ya bi gün düzenlenirse afyon caz festivaline queen gele" açıklamasıyla yoğun alkış almıştır.
    grubun üyelerine çengel atıp yurtdışı hayallerini gerçekleştirmek isteyen afyonlu kızlar no one but you yazılı pankartlarını açmış velakin freddie nin tercihlerini öğrendikten sonra avuçlarını yalamışlar ve brian may in yüzünü kızartmışlardır. kara bahtlarına lanet okuyan kızlar afyon kalesine çıkıp kısmet dilemeye devam edeceklerini beyan etmişlerdir.

    zorba - ekşisözlük haber ajansı - afyon

  • yukarıda da bahsedilen binbaşı rıfat kılıç’ın açıklamaları şu linkte.

    --- spoiler ---

    karargah destek bölüğü komutanı olarak yüzbaşı rütbesiyle içtima alanındaydım. pınarhisar’daki atış tatbikatına gitmek için yola çıkmaya hazırlanıyorduk. araçlarımızı yüklemiş, bölgeden ayrılacaktık. saat tam 13.30’du. tabura bağlı diğer bölükler de yakınımızda içtima alıyordu. tam arkamızdaki tepeden bir jeti görmemiz ile alev topunun yükselmesi bir oldu. pilotla birlikte 65 vatan evladı yanarak şehit düştü. askerlerin sırtı tepeye dönük olduğundan kimse jetin dalış anını görememişti. o anlar hiçbir zaman aklımdan gitmiyor. size ne kadar anlatsam yaşanan faciayı anlayamazsınız. yanan askerler bağırarak sağa, sola doğru koşuşturyordu. askerlerin bir kısmı hemen yanımızdaki dereye koşup atladı. 10-15 adım önümdeki takım komutanlarım yaralanmıştı. cehennemi bu dünyada görmüştüm.”

    'hep aklımda'

    faciadan sonra adeta yaşama küstüğünü belirten kılıç şöyle devam etti: “yanan askerlerin başı normalin 3-4 katı şişmiş haldeydi. askerlerimin naaşları tanınmaz haldeydi. birçok askerin künyesi sıcaktan eridiğinden kimlik tespiti çok güç yapılabildi. şehit 7 askerin kimliği tespit edilemediğinden radar tepe denilen yere defnedildi. diğer şehitlerimizin aziz naaşları ise pancarköy’de yaptırılan şehitliğe gömüldü. korkunç kazadan sonra hayata bakışım değişti. psikolojimi bir türlü toparlayamadım ve binbaşı rütbesindeyken emekliye ayrıldım. allah böyle bir acıyı kimseye yaşatmasın. şehit ailelerinin acısını 37 yıldır yüreğimde taşıyorum. pilotun bir anlık hatası veya yanlış manevra sonucu kaza yaşandı. 37 yıldır her gün o kıyamet günü aklıma geliyor. birçok kere ‘keşke ben de ölseydim’ diye hayıflandım. pancarköy faciası beni hayallerimden kopardı. dinmeyen bir acıya mahkûm edilmiş gibiyim.”

    alev topuna dönen uçak askerlerin üstüne düştü

    tatbikat senaryosuna göre 241. piyade alayı’na bağlı askerlerin yerdeki manevralarına bandırma’dan kalkan f-5 a savaş uçağı havadan destek verecek, kara ve hava unsurlarının koordinasyonu bu sayede test edilmiş olacaktı. yüzbaşı mustafa ercan idaresindeki f-5 a tipi savaş uçağı tatbikat alanına geldiğinde, senaryoya uygun bir şekilde dalış yaptı ancak uçak bilinmeyen bir nedenle içtima halindeki askerlerin üzerine düştü. alev topuna dönen uçağın altında kalan 64 asker ile pilot ercan saniyeler içerisinde yanarak şehit oldu.

    --- spoiler ---

    bu nasıl bir acıdır, bu nasıl bir olaydır.. şehitlerimiz ruhu şad olsun..

  • amcam, evde yaramazlık yapan 6 yaşındaki torununa haykırdı bunu. o esnada umarsız bir tavırla çekirdek çitliyrodum, bana dönüp pargalı'nın sülüman'a vezir olduğu yaştasın dememiş olması sevindirici gerçekten. gerçi kendisi de yavuz'un mercidabık'ta memlüklüleri yenip halifeliği aldı yaşta ve bir sik başarmışlığı yok ama olsun.

  • polisimiz metro çıkışında gbt yapsın ancak, bu şekilde güvenliğimiz çok iyi derecede sağlanıyor sayelerinde. ama 200 metre ileride sözde cam silerek para kazanan gaspçılara hiç müdahale etmesin. şikayet ettiğinizde de orası bizim bölgemiz değil diye cevap vermeye devam etsinler.

  • vallahi bu ekşi yazarları büyük bir sanrıda yaşıyor.o başlığı açan troll arkadaş dışında kimse cem yılmaz'ı tenkit falan etmiyor o başlıkta herkes aksini yazıyor hatta.günlerdir bir tane delinin tekinin yazdığı şeyi bütün bir topluma mal edip kavga ediyorsunuz zamanınıza yazık.

  • birgün sedat'la kanzuk dürümcüde bi'şeyler yiyorlar ve bir yandan da hararetli hararetli sözlüğün ticari itibari ve sansür konusunu tartışıyorlarmış. bir türlü aralarında sorunu çözemedikleri için, ikinci dürüm siparişlerini getiren garsona sormaya karar vermişler.

    neyse garson gelmiş. sedat dönmüş ve demiş ki,

    - hey garson şimdi sana, bir şirket yüzünden 1.300 yazarı uçuracağımı, 6.400 entryi sansürleyeceğimi, 150 başlığı tamamen sileceğimi ve şu ayranı da yere dökeceğimi söylesem ne dersin?

    - iyi de ayranı niye döktün aq :/

    cevabını alınca kanzuk'a dönmüş ve demiş ki,

    - dostum sana sözlükte sansürün kimsenin sikinde olmayacağını söylemiştim...

  • ben de burada atıp tutanlar gibi düşünüyordum. gerekirse işi gücü bırakır annemle ilgilenirim diyordum. önce teyzem destek oldu, 4 ay evinde ilgilendi ama annem orada çok mutsuz oldu. sürekli evine gitmek istedi. evi farklı bir şehirde. yanına bir yardımcı buldum, evine yerleştirdim, her haftasonu uzun yol yapmayı da, tek maaşla iki ev geçindirmeyi de göze aldım ama annem yine mutsuz.

    kendi hayatının kontrolünü elinde tutmaya alışkın, hep özgür yaşamış, asla tahakküm altına girmeyecek eski bir bankacı ve ticaret kadını. ilk ay kızı kovdu, azarladı, sürekli bağırıp çağırdı, ağlattı… yalnız kalamayacağını idrak edince bu kez kötü davranmayı bıraktı ama sürekli şikayet etmeye başladı. 3 gündür yemek yemiyor mesela, protesto ediyor kendince ki beslenme onun için ilaçtan bile daha mühim şu an.

    2 hafta önce bir epilepsi nöbeti geçirdi, tekrar etme ihtimali yüksek. sol gözünün üzeri morarmış, konuşamadığı için ne olduğunu söyleyemiyor, sadece düşmediğini veya bir yere vurmadığını, canının da acımadığını söylüyor. yani sorunca 'yok yok' diyor sadece.

    nezle oldu, sürekli uyuyor dedi kız, doktora gitmesi lazım ama asla ikna edilemiyor. gerek yok diyor. hayır istemiyorum diyor.

    kişisel hijyenini yeteri kadar sağlayamıyor ve benden başka kimsenin de yardımcı olmasına izin vermiyor.

    istanbul'da yaşıyorum ben. iyi ve huzurlu olduğum bir işim, kendimle mutlu olduğum bir hayatım, ilgilendiğim hayvanlarım var. her şeyi bırakıp yanına gitsem yine mutlu olmayacak artık bunu biliyorum. onun istediği eski düzen ve özgürlüğü ama bu mümkün değil artık. bunu idrak edemiyor, etse de kabul edemiyor. kaldı ki sadece onun maaşıyla geçinmemiz gerekecek. bu da mümkün değil, sadece aç kalmamamıza yeter, o da belki.

    yanıma alsam, gündüz işteyim yine eve biri lazım. istanbul'da bakıcılar 600 dolardan kapı açıyor. bütün hayatımı ona endekslemem, kendimden tamamen vazgeçmem gerekiyor benim ki ona rağmen her şeye yetebilmem mümkün değil. hijyenini nasıl takip edeceğim? her gün çeşit çeşit yemeğini nasıl hazırlayacağım? evde düşse, bir nöbet geçirse nasıl hastaneye yetiştireceğim?

    işi bıraksam, annem 72 yaşında, kardeşim falan yok. 20 sene her şeyi bırakıp kendimi ona adasam o gittiğinde ben 57 yaşında olacağım. emekli olamamış, bir geliri olmayan, ödemesi gereken bir ev kirası, faturaları olan yalnız bir insan olarak ben ne yapacağım o gün geldiğinde? hayırsızlık denen bu rasyonel düşünme şekliyse kendimle yüzleşip hayırsızlığımı kabul etmem lazım demek ki.

    basit şekilde, acaba düştü mü, yemeğini yedi mi, bir yeri ağrıyor/acıyor mu, pedini değiştirebildi mi… 6 aydır bunları düşünmeden geçen tek bir günüm, uykusuz ve bitkin şekilde uzun yol yapmadığım tek bir hafta sonum olmadı. şimdi onun güvende olacağı ve ihtiyaçlarının karşılandığından emin olacağım bir hayatı onun için yaratmak mı hayırsızlık yoksa şu an yapmaya çalıştığım mı?

    hayırlı evlatların fikirlerini, çözüm önerilerini duymayı samimi olarak çok isterim.

    debe editi: ben bunu yazdıktan 2 saat sonra yardımcımız valizini topladı gitti. :) hafta içi 4 gün 08:00-19:00 annemle ilgilenecek ve evin işlerini halledecek, büyük ırk köpeğimden de korkmayacak birini arıyorum. böyle bir çevresi/tanıdığı olan varsa benimle iletişime geçebilir mi? lokasyon istanbul. teşekkürler.

  • yazılım olayına da dini bulaştırarak bir ilke imza atmışlar.

    "biz önce allah rızası için daha sonra da özgür yazılıma sahip çıkabilmek için uğraşıyoruz, elimizden geldiği sürece de uğraşmaya devam edeceğiz."

    şimdi kim yazdı bilmiyorum, allahtan da bilmiyorum, ama açıkça tübitak'ın ne çeşit gerizekalılara teslim edildiğinin göstergesidir bu. nokta yerine virgül kullanma gibi utanç verici yazım hatalarını geçiyorum. ne allah rızası ne alaka? elimizden geldiği sürece ne alaka? konu ne? bize ne? ne demek istiyorsun? ne demek istediğini bilmeden cümle sallayanlara gerizekalı dendiğini bilmiyor musun?

    cümlenin bir tutam akıllı sürümü şöyle olabilirdi:
    "biz önce allah rızası için sonra da özgür yazılıma sahip çıkabilmek için uğraşıyoruz."

    gözünü seveyim. ne allah rızası? kendi içinizde tutamıyormusunuz allah sevginizi ille millete duyurmak "ben dinciyim" artisliğinizi çekmek zorunda mısınız? konu ile ne alakası var? ulan üretim ekonomisi falan diyoruz bu kafalarla imkanı yok.