the last dance

• kimse michael jordan'a acayip ahlaklı, çok güzel, mübarek bir insan demiyor.
  
  ben ezelden beri söylüyorum, michael jordan tam bir orospu çocuğudur. lakin basketbolun en iyisi ve sporun gördüğü en başarılı birkaç insandan biridir. onu bu seviyeye ulaştıran şey orospu çocuğu olmasından kaynaklanıyor. yani süre verildiği takdirde herkese ve her yere ayak uydurabilecek potansiyelde bir manyak.
  
  insanlar sporcuları, daha doğrusu ünlüleri kahramanlaştırmayı pek seviyorlar. michael jordan hakkında bir sürü şey okudum ve izledim. jordan'ın salt kötü olduğunu da düşünmüyorum. sadece zihniyeti hasarlı. çocukluğundan olsa gerek. açıkçası benim en nefret ettiğim karakterler kazanmak için her şeyi mübah görenlerdir, jordan da böyle bir karaktere sahip. zaten geri döndükten sonra michael jordan'ın kaybetmesini istiyordu birçok kişi. 95 orlando serisi çoğu insanda orgazm yarattı. sonrasında ne oldu? üç şampiyonluk daha. şiir gibi bir sonla bulls kariyerini bitirdi. ki bulls'la yaşadığı son 40 saniye onun özeti gibidir. malone'dan topu çaldı, bekledi, son hücumda crossover'la russell'ı yatırdı, o arada eliyle de itti, ama şutu da soktu.
  
  bence asıl problem insanların hayranı oldukları insanlara feci anlam yüklemelerinden kaynaklanıyor. hayranı olduğun kişinin işine hayransındır, örneğin kevin spacey'inin oyunculuğuna hayransındır, ama malum davalar çıkınca "yok yok yapmaz o" demenin manası yok. ya da rihanna müthiş biri dersin ama hâlbuki burada sayıp sövdüğün kezbanların farklı bir versiyonudur mesela. nba basketbolcularının çoğunluğu boş adamlardan oluşuyor. kendini geliştiren çok azdır. sırf top sektiriyor, smaç basıyor diye bu adamlara felsefi ve ahlaki anlamlar yüklemek çok yanlış. messi kaleye iki top soktu diye sözleri çok kıymetli biri olmaz örneğin. ancak ilah konuşuyormuş gibi dinleyenler oluyor. garip geliyor bana. bunu anlatmak istiyorum.
  
  jordan da bunu söylüyor zaten. ben kimseye örnek olmaya çalışmıyorum. hoşlanıyorsan takip et, hoşlanmıyorsan başkasına git.
  
  jordan karakter olarak tasvip ettiğim biri değil. hem de hiç değil. fakat en iyisi. elli sene sonra da anılacak tarzda biri. çünkü insanlar diyecekler ki "93 jordan'ı getirsek, üç dört ay versek ortama adapte olur ve ligin anasını siker."
  
  jordan'ın asıl başarısı kazandığı larry o'brien kupaları ya da mvp ödülleri değil, zihniyetinin kazanmaya olan elverişliliğidir.