gian maria volonte
-
dolar üçlemesinin ilk iki filmini zelil eden reis.
baksan tekil olarak oyunculuğu iyi aslında ama filmlerin ritmini düşürmüş. bir tarafta bir avuç dolar için gözünü kırpmadan adam öldürebilecek clint başgan, öbür tarafta fazladan birkaç dolar için yaralı silah arkadaşlarını can çekişirken soymaktan çekinmeyecek melekgöz diğer tarafta bu abinin oynadığı takıntılı, melankolik, ihtiraslarına kurban gitmiş karakterler.
abi bildiğin filmleri esir almış salmıyor. bir salsa film akacak ama salmıyor. gözleriyle oynuyor, elleriyle oynuyor, omuzlarıyla oynuyor. baksan güzel aslında eğer filmin adı sabuha, derbeder, aşkı ben mi yarattım falan olsa oyunculuk tadından yenmez ama etrafta o kadar ruhsuz adam varken bu acıların çocuğunu, bu romantik serseriyi izlemek izleyiciyi sıkıyor, üzüyor, örseliyor.
allah'tan son filmde artık içindeki yılmaz güney senaryodaki konformizme isyan etmiş de oynamayı reddetmiş. ondan sonra kadroya şıkşıkçılık, barbutçuluk, cepçilik, karı satmak, sattığı karıya parasını vermemek, sattığı karıdan olan çocuğu terk etmek gibi suçlardan aranan tuco baba giriyor da filme heyecan geliyor. film ruhunu yakalıyor.
filmi ancak tuco gibi orul orul bir orospu çocuğu kurtarabilirdi. öyle de oldu. tuco geldi filme renk geldi amk. bu nedir amk? karıları sevip sevip öldürüyor. ondan sonra kafayı dumanlayıp ağlıyor falan. la babacım senin bir yerlerde yapman gereken devrim mevrim bişey yok mu allaasen ya?
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap