ışın karaca

• şimdi bu hanımefendinin yaptığı müzik ilk çıktığı yıllarda “ kaliteli pop ” olarak falan anılıyordu. kimseyle didişmeye girmez, şarkısını söyler^* sahnesinden iner giderdi. baktı ki burada ekmek yok önce bir 1-2 arabesk cover albüm patlattı, yolunu buldu. paranın ve birazcık yüzüne gülen şöhretin tadını alınca oradan yürüdü. sonra bir baktım demet akalınla kanki olup küsmeler, sabah kuşaklarında demeçler vermeler, “ bu ülkede sanat yapıyoruzzz ” havaları falan çöktü üstüne. ya bacım hangi sanat allah aşkına? yelken melken indi mi sanat? iyi ki bir sesin var diyeceğim de övündüğün tek silahın olan sesini de sadece avaz avaz bağırarak kullanıyorsun. sesin renginde bir duygu yok, tutunamadım dönemindeki duygu da kaybolmuş gitmiş. “ şimdi ben bi sanatçı olarak… ve de her şeyden önce bi anne olarak! ” falanlı demeçler hayırdır ya? annelik zırhını yüklediğin zaman zaten bu topraklarda haksız çıkma imkanın yok.
  
  instagramda 1milyon takipçisi varmış baktım. bi insan neden ışın karaca'yı takip eder ya? binlerce post paylaşmış, atarlı sözler falan da var içinde “ herkese güvenmek en kötü özelliğim ama bu son!.. ” falan tam lise 3 derbederliği. açıkçası ışın karaca çok matrak ve eğlenceli bi hatundu yıllar önce ama işte bu zayıflama merakı, yeteneğime rağmen popüler olamıyorum endişesiyle davranmaya başlayıp kendisine sempati besleyenleri bile yıldırdı. iş yerinde sürekli “ bak canımm… ” diye cümleye başlayıp kibirli kibirli konuşan mutsuz kadın müdürlere benzedi iyice.
  
  şarkım 1 numara olmuş diyorsun da ne bir radyoda duydum, ne bir kişinin dilinde… click tuzaklarına da düştüyse eyvahlar olsun zaten!
  
  tanım: şarkıcı. genellikle yoruyor.