öksürmek

• efenim şimdik, "fışk" sesi çıkan eyleme "fışkırmak" diyoruz, "hapşu" sesi çıkarttığımız eylemimize "hapşurmak" diyoruz. peki "öhö" sesi çıkarttığımız eylemimize niçün "öhörmek" demiyoruz da "öksürmek" diyoruz? bu işin adının öksürmek olabilmesi için çıkarttığımız sesin "öksü" olması gerekirdi. halbuki öksü değil öhö. öksü'yle öhö'nün ne alakası var?!.. şimdik efenim, ö ve ü harflerinin birbirlerinin muadili olmaları dolayısıyla ö-ü dönüşümünü olağan sayacak olursak, burada sorun ks-h değişiminde. ks ile h sesleri birbiriyle pek alakasız. fekat ses olarak pek alakasız. harf olarak bu iki sesi alakalandıran bir şey var, o da "x"tir. x harfi kimi dillerde 'h' okunur, kimi dillerde 'ks' okunur. ('z' de okunduğu oluyor ama karıştırmayın şimdi benim kafamı) şimdiiik, bu kelimenin aslı, öhö sesi dolayısıyla öhörmek-öhürmek olmalı. "öhörmek"i x'in h okunduğu bir alfabeyle yazarsak "öxörmek" olur. bu şekilde yazılmış bu kelimeyi, x'in ks okunduğu bir dilde okursak "öksörmek-öksürmek" olur. şu halde sevgili sözlük okurları, iddia etmek zorundayım ki türkçe evvela x'in h okunduğu bir dilde yazılmış, akabinde ks okunduğu bir dilde okunmuştur!.. yani güzel türkçemiz ilk olarak x'in h okunduğu bir dilin ve onun alfabesinin hakim olduğu bir ortamda yazıya geçirilmiş, daha sonra değişen siyasi ve kültürel konjonktür dolayısıyla ortamda x'in ks okunduğu başka bir dil ve alfabe baskın olmuş ve türkçe de bu alfabede okunmaya başlanılmıştır!.. tıpkı "isa"nın şive farklılığıyla "yesu" olması, yesu'nun roma yahut yunan yüzünden sonuna 'us' eklenip yesus olması, bunun almancadaki gibi 'y' okunan 'j' ile yazılması ve "jesus" olması, bunun bildiğimiz 'j' ile okunup bildiğimiz jesus olması, ve en nihayetinde filimlerden bildiğimiz "ciizıs" olması gibi!.. bu topraklarda türkçe'nin hangi tarihlerde konuşulmaya başlandığı ve x harfi içeren hangi alfabelerin kullanıldığı araştırılmalı, türk dilinin tarihi tekrar yazılmalıdır!..