i vitelloni

• 5 asıl karakter arasında fausto'nun en çapkın, leopoldo'nun en entelektüel, alberto'nun en soytarı, moraldo'nun en sessiz ama en cesur[bunu filmin sonunda görüyoruz] ve riccardo'nun en şarkıcı [bunu beceremedim] olduğu film. bence böyle anlatmalı, zira fellini bu 5 adamda (adam? çocuk!) kendini betimlediyse, mutlaka her birinde birbirlerinden parçalar olmalı, aralarında bağlantı olmalı, kesişim kümesi. belki de, işte fausto için "içlerinde çapkınlık dürtüsü ağır basan", riccardo için "içlerinde şarkı söyleme isteği ağır basan" falan demeliydim. bilmiyorum. kudra'nın dediği sahne, bence filmin en korkutucu sahnesiydi zira sanki tren evlere giriyormuş gibi hissettim. ürkütücü bu. bir de, insanın yanında annesi varken izlememesi gereken bir film bu, alberto'nun annesine duyduğu sevgisini kıskanabiliyorlar.
  
  - gel bakalım koca kafam.