5 entry daha
  • edip cansever in mendilimde kan sesleri şiirinde geçen cümle...

    "insan yaşadığı yere benzer
    o yerin suyuna, o yerin toprağına benzer
    suyunda yüzen balığa
    toprağını iten çiçeğe
    dağlarının, tepelerinin dumanlı eğimine..."

    ne kadar doğru demiş şair...hakikaten de benziyor insan zaman geçtikce yaşadığı yere...özümsüyor soluduğu havanın ait olduğu yerleri.örneğin sorunlu,güvensiz bir ailede yaşayan bir çocuk muhakkak yaşadığı o güvensiz ortamın izlerini taşıyor hayatı boyunca kimseye güvenemeyerek,kendini değersiz hissederek...mesela riyadan,yalandan,menfaat ilişkilerinden uzak,doğanın insanlara verdiği kadarıyla yetinen bir kasaba da büyüyen insan hemen belli ediyor o saf ve temizliğini...
    ama bazen düşünmeden de edmiyor insan...acaba yaşanılan o yeri mi kendine benzetiyor insanlar?... yoksa yaşanan yerler mi benzetiyor insanları kendine? diye...
16 entry daha
hesabın var mı? giriş yap