üzgünüm

• biliyorum
  haksızlık bu sana
  yeterince yakın değilim
  çırpınıyorum dalgalarımda
  hep zordum
  hep dengesiz
  ne istediğini bilmeyen
  sen mükemmeldin
  kusursuzdun
  insandın.
  insandım.
  doyumsuzum.
  nereye gideceğim?
  bilmiyorum?
  dalgalar durulur mu?
  bilmiyorum?
  bir ada var aklımda
  sensiz, onsuz, bunsuz
  benli
  ben benle
  tükenecekmişim bir gün
  olsun
  bu mükemmellik sıkıyor
  eziyor beni
  bu durgunluk, sessizlik
  çıldırtıyor beni...
  arıyorum beni
  karanlıklarımda...
  kırılacağını,
  yalnızlığını,
  yorgunluğunu,
  görüyorum.
  kavgam kendimle
  yoruluyorum,
  eriyorum,
  bitiyorum,
  ben yalnızlığa doğmuşum;
  hep de yalnız kalmalıymışım.
  bilemedim,
  göremedim,
  sürüklendim,
  sürükledim,
  üzgünüm hem de çok...
  
  cok cok cok cok guzel bir siir....
  yazari tevfik ceritogludur...