gizli hıristiyanlık

• 1999 yılında üniversiteden çok yakın bir arkadaşım iyice sarhoş olduğumuz bir gece kendince çok önemli bir itirafta bulunmuş ve "tüm sülalesinin aslında hristiyan olduğunu" söylemişti. ben "ee, bizimkiler de müslüman" ne olmuş diye tüm atayıslığımla, tüm açık görüşlülüğümle, tüm ekabirliğimle ezmiştim onu. benim ve diğer arkadaşlarımın bunu umarsamamasına şaşırmıştı. sonradan konu harlandı tabi. bunlar aslında yedi kuşaktır hristiyanlarmış meğer. memleketleri artvin'in köyündeki hemen herkes de hristiyanmış zaten. hatta civar bir çok yerleşim yerinde sürüsüyle hristiyan varmış. 50'li yıllarda dedeleri ve babaları ile istanbul'a yerleşip oraya kök salmışlar. osmanlı zamanında başlayan, dışarıdan müslüman gözüküp hristiyanlıklarını gizlice yaşama durumlarını bugün bile sürdürüyorlarmış. örneğin ramazanda her gece sahur vakti için alarm kurup, yarım saat ışıkları yakıp/söndürüp oruç tutma taklidi yaptıklarını, gene ramazanda iftarla birlikte yemeğe başladıklarını, anne babalarının kiliseye gizlice gittiklerini anlatmıştı uzun uzun. evliliklerini de sadece topluluk içinde yapıyorlardı. yani müslüman biri ile evlilik hoş görülmüyordu. baştaki "n'olcek yavv" tavrımız yerini şaşkınlığa bırakmıştı. ancak çok da üstünde durmadık. neticede aklı beş karış havada üniversite öğrencileriydik. ancak uzun yıllar sonra serinkanlı düşündüğümde durumun vahametini kavrayabildim. çok yakındık ve çoğu akrabasını tanıyordum. hepsiyle yaptığımız sohbetleri, kullandıkları müslüman jargonlarını düşündüm. 21. yy'da istanbul'da 1940lı yılların almanya'sındaki bir yahudi ailesi gibi yaşayan bu insancıkları aklıma getirip türkiye'nin sünni ve milliyetçi postalları altında ezilen unmakbul vatantaşlarının sanıldıklarından da kalabalık olduğunu bir daha idrak ettim.
  
  tabi o dönemin gençleri olan ilerici x kuşağında islam gibi hristiyanlık da hızla azalıyordu. o sülaleden tanıdığım 5-6 gençten yalnızca biri dini ritüellere özen gösteriyordu. diğerleri tıpkı bizler gibi atayıs, komünüs, anarşik gençlerdi. kendisiyle şimdi görüşmesek de sosyal medyadan görüyorum. o ve o dönemki gizli hristiyan arkadaşlarımın hepsinin z kuşağından çocukları olmuş. muhtemeldir bu kuşakta hristiyanlık artık iyice marjinalize olup, büyükanne ve büyükbabanın acayip ritüellerine dönüşüp artık sallanmıyordur.
  
  tabi yanılıyor da olabilirim. belki de bu kuşağın torunları ileride "biz garadenizliyiz goççum, yiğidin harman olduğu yerdeniz, müslümanlık da milliyetçilik de bizden sorulur" diye akranlarını haraca bağlayacaklar, sonra da memleketteki tüm inşaat işlerini ve devlet yönetimi kadrolarını tekelleri altına alacaklar, mercedes v3 füzyon model araçlarında son ses ismail türüt dinleyeceklerdir kim bilir?