galatasaray

• falcao transferi ile başlayan, burak elmas'la devam eden 3 sezonluk karanlık dönem sona erdi ve sonunda şampiyon olduk. geçen sezon 13. olan, elinde bir kalecisi (muslera), bir stoperi (nelsson), bir tane de sol açığı (kerem) olan bir takımı tek sezonda yıldızlar topluluğu haline getiren yönetimi tebrik ederim. boey'u saymama sebebim kendisini takıma geri kazandıranın yine okan hoca ve dolayısıyla mevcut yönetim olması.
  
  geçen sezon başı resmen kaos vardı. takımın hocası bile yoktu, ayrıca en az 8-10 tane kaliteli transfer gerekiyordu ve bu kadar transfer yaparken uyum sağlamak da ayrı bir problemdi. bu süreci kısa sürede atlatan okan hocayı da tebrik ederim.
  
  önümüzdeki transfer sezonuna bakarsak geçtiğimiz seneye göre hedefler çok daha net. hiç gri alan yok. hocamız belli. alınması gerekenler belli, satılacaklar ve gidecekler belli. öylesine büyük bir kaostan zaferle çıkan erden timur'un bu şekilde yaşanacak bir transfer sezonunda çok daha büyük işler başaracağından eminim.
  
  türk takımlarının kronik problemi olan "şampiyonlar ligine gidiyoruz, o halde neden çok fazla para harcamayalım ki?" hastalığına bir son verip maaş bütçesini uçuracak transferlerden kaçmamız gerektiğini düşünüyorum. ki daha şampiyonlar ligine gideceğimiz bile meçhul ancak transferleri temmuz sonuna kadar halledersek elemeleri geçeceğimizi düşünüyorum. galatasaray'ın önceliği bu sezon şampiyonlar liginde başarılı olmak değil, şampiyonlar ligine katılabilmek ve devasa ayakbastı parasını ceplemek olmalıdır. bunun için de büyük yıldızlara değil transferlerin kampa yetişmesine ihtiyaç var.
  
  bu sezon galatasaray alınan onca yıldıza rağmen ligde 13. olan kadroyla hemen hemen denk maaş bütçesi ile şampiyon oldu. tabii ki bunda icardi'nin maaşının büyük kısmını psg'nin ödemesinin çok büyük payı var ancak yine de bu bütçenin çok çok üstüne çıkmamak lazım.
  
  gomis, mata, adekugbe gibi oyuncuların maaşından çıkılacak. ayrıca bu sezon başı diagne'ye ödenen fesih bedeli gibi ekstra masraflar da olmayacak. aanholt ve seferovic'ten de devre arasında kurtulduk. ancak düşük maaşlı boey ve nelsson satıldıktan sonra yerlerine okkalı sözleşmeler koyarsak hedeflerimizden sapmış oluruz. bu oyunculardan elde edilen bonservisin maaşa ve imza parasına değil tekrar bonservise yatırım olarak kullanılması gerekir. buralarda tabii ki istisna olarak 25-28 yaş bandında olan, bonservisiyle almaya kalksan 20-25m euro ödemen gerekecek tielemans gibi yıldızlar olabilir.
  
  oliveira-mertens ikilisinin önümüzdeki sezon ilk 11'de olmayacağını varsayarsak yedek kulübesindeki iki futbolcunun yaklaşık 6m euro maaş alması galatasaray bütçeleri için fazla lüks. bu konuyla ilgili yönetim ne yapar bilemiyorum. bu oyuncuları rotasyona daha çok sokabilmek adına yerlerine bonservisi yüksek maaşı düşük scout transferleri yapılabilir.
  
  muslera yerine kaleci almayı planlayanlar var ancak 3 milyon euroya yakın para alan bir kaleciyi kenarda oturtmak da aynı şekilde bize ters. muslera'nın sözleşmesinden kavgasız gürültüsüz çıkabiliyorsak (ikinci sneijder vakası yaşamayalım) yeni kaleci denenebilir. yoksa yapılacak en iyi şey yedeğe tecrübeli bir türk kaleci alıp yola devam etmektir.
  
  sol beke yıldız transferi beklenmesini de hatalı buluyorum. buraya illa bir yıldız alınacaksa kiralama yöntemi ile bir sezon bizi idare etsin, o sırada kazımcan kendini geliştirsin ve 50-60 maçlık sezonu birlikte tamamlasınlar mantığıyla alınabilir. yoksa buraya yine sağlam bir sözleşmeyle jordi alba çekmek şımarıklık olur. eğer kiralama yöntemi ile mario rui, juan bernat, marcos alonso gibi takımında gözden düşmeye başlamış futbolcuları alabilirsek ideal olur.
  
  bu dediğim politikayla da ligde başarılı olursun, seneye bir kez daha şampiyonlar ligine gidersin ve elin daha da güçlenir. hemen ilk sezondan avrupa'da başarıyı hedefleyen yüksek bütçeli bir kadroya geçiş yapmaya gerek yok. sonuç olarak her sene kupa kaldırmıyoruz avrupa'da, bir sene daha bekleyiveririz ne olacak? önemli olan ayakları yere sağlam basan bir politikayla uzun vadeli düşünebilmek.