sözlük yazarlarının şiirleri

• ayın karanlık yüzü
  
  ar kay gibi beyaz kay ar gibi
  korkular yağıyor korkular işlenmiş kanaviçe
  öyle olursa böyle olur, şöyle olursa şöyle
  varsaymaya korkanlar korkuyorlar korkmaktan
  oysa hepimiz bir rüya gördük dün gece
  gözlerimiz kapalıydı ve dudaklarımız konuşamayacak kadar kapalı
  kim uzattı o eli, orada henüz olmayan biri
  şu halde biz değil miyiz kendimize uzatan o eli
  öyleyse biz herkesiz, herkes bizsiz hiç kimse
  gireceğin yer kadardır kafan, daha fazlası deli
  
  ay artık tamamen aydınlık bunu keşke birisi haykırsa mezarlara
  ölmeden önce ölmüş bir sürü korkak kendini kandırarak
  neymiş, kaf dağının arkasında devler
  kuşandım işte kılıcımı hani nerdeler?
  keşke doğrulup asıl bizim devi görseler
  üstelik kaf dağı da yok sade beyaz saray
  onu da aydınlatıyor bizi aydınlatan dolunay
  
  hadi biz neyse de, neden çekip gitmiyor bu ay
  haziran değil, o zaten yok, onu biz uydurduk.
  ay ya işte sürekli peşimizde, şehre inmiş kurt gibi
  gerekirse eski insanlar kadar inanalım ona
  her şeye kadir diyelim, gitsin kendini kurtarsın.
  korkmasın leke gibi solup da kaybolmaktan
  yorulmuştur zaten sürekli beyaza boyanmaktan.