şu an hissedilen duygu

• ne kadar yazarsam yazayım içimdekileri tam anlamıyla anlatamayacağımı biliyorum. hayat hep bir zorluklar silsilesi çıkarıyor insanın karşısına. tek benim başıma geliyor diye de düşünmemeli.
  
  ama nedense bir süre sonra katlanılmaz oluyor sırtındaki yükler insanın. anlık zevkler, küçük mutlulukları saymazsak hayatım berbat geçmeye başladı. kimseyle konuşmalarımdan zevk almıyorum artık. anlık çıkarlarıma göre hareket ediyorum.
  
  belli ki insanlar da böyle. kendimi suçlu hissetmemeliyim.
  
  pişmanlık duyacağım şeyler var diye düşünüyorum, bu da beni günden güne yıpratıyor.
  
  hayatın her yeni safhasına geçişte yaşadığım sancılar beni bu kadar yormak zorunda mı?