tüketmek

• tamamlanmak, bitmek, sona ermek anlamındaki "tüke" fiilinden türeyen sözcüğümüz.
  bu fiil tamamlamak, bitirmek anlamındaki dilimizdeki "tü-" kökünden türüyor.
  
  ış tükedi. (iş tamamlandı / iş sona erdi / iş bitti)
  - kaşgarî, divan-i lugati't-türk, 1073
  
  tük: tam, bütün.
  tükel: tamamen, büsbütün.
  tükemek: yetmek, yetişmek, kifayet (bir işi bitirecek, sonlandıracak niteliğe erişmek)
  tükek: halka, çember, yük yükletilirken yükü sıkıştırmaya yarayan ve ipe takılan halka.
  tüketmek: bitirmek, sarf etmek.
  
  bitiş
  sarf
  
  edit: kaynak eklendi.