moloko

• efsanevi bir grup idiler.
  yaptıkları müziği tam olarak tanımlamak mümkün de değil. parçasına göre pop,elektronik, house, indie, rock, tekno, trance, dans, easy listening, chillout, drum'n'bass,enstrümental, hatta yer yer klasik müzik veya tüm bunların pasaj pasaj karışımı bile denebilir.
  
  90'ların sonunda ve 2000'lerin başında epey bir salladılar. müzikal kaliteleriyle yeni bir perspektif getirdi adamlar resmen müziğe.
  
  meşhur olan şarkıları daha çok pop-rock kıvamında olan şarkılarıydı. başta sing it back ve sonra da the time is now ile tanıdıksa da moloko aslında çok daha fazlası.
  
  familiar feeling, i want you, %100, nazarımda herhangi bir konçerto ile aynı kalitede olan 10 dakikalık over and over, what should have been could have been, fun for me, indigo, flipside, be like you, blow by blow, statues, forever more, absent minded friends, cannot contain this, the only ones vb. nice güzel şarkıları ve daha da film soundtrack projeleri...
  
  bu ekibin bir de bas, perküsyon, yaylılar düzenlemelerinin hastasıyım. her şarkıda bu enstrümanların bir bölümü var ve ciddi anlamda üzerinde çalışılmış aranjmanlar. şarkı içi geçiş işini inanılmaz yapıyorlardı hakikaten, bir anda bas inceden geliyor, yaylılar homurdanıyor, davul giriyor, aman aman... ipek sesli ve şekli şemali olan tribal solistimiz roisin murphy solo kariyerine devam ediyor etmesine ancak mark brydon ile ayrıldıktan sonra o eski müzikal kaliteden yoksun; fazla teknoelektronize hale gelmekle birlikte moloko'nun yakaladığı zengin müziğin yüzde biri yok murphy'nin solo şarkılarında.