dostoyevski

• fyodor'lu versiyonuna methiyeler düzüldüğüne, anlam arayışlarına kulak vermeyin, dostoyevski dostoyevskidir, yalındır, çıplaktır ve tüm tanrılar gibi tek bir adı vardır. kurduğu dünya ve gerçekliği tektir, ona inanmak ve inanmak arasında değil, ona inanmak ya da reddetmek durumunda kalırsınız anlattığı gerçekliğe girince. tutkulu ve marjianaldir, her cümlesi tek tek evrenin son anına kadar yaşabilir. duvar örer, sıva yapmaz. ördüğü duvarda insanlar ve hayatlar vardır. renkler kokular gözünüzü boyayan tüm o vesaireler yoktur. okuduğunu anlamayan ya da buna doğal tepki olarak sırt çeviren her insan gibi dostoyevskiyi sevmemeniz olası. çünkü "o seni seviyor," "aslında herşey güzel olabilir" gibi umutlar dostoyevskinin gerçekliğinde (böyle sığ) varolmazlar ve bu senin hoşuna gitmiyor sevgili pena, pia, paris adın herneyse.