ken loach

• yeni liberalizmin karsisina sinema ile dikilen saygideger abi. sade, belgesel tadinda bir anlatim dili vardir. butun kisileri sahici ve basittir. ingilterenin yoksul mahallelerinde, publarinda, fabrikalarinda, koylerinde yasamis gibi hissedersiniz filmlerini seyredince. kisilerin hicbiri mukemmel degildir. land and freedomda mesela, nikaraguali kiza asik olup onunla nikaraguaya giden ingiliz otobus soforu ^* savas ortamini gorunce su koyverir, ulkesine doner - ama oyle sahicidir ki, ne nikaraguali ablamiz kizabilir ona ne de seyredenler... son filmi demiryolcularda demiryolu iscilerinin sendikasizlastirilmasi, aralarindaki dayanismanin bozulmasi anlatilir. onlari cok seversiniz ama heyecan verici kisiler olduklari icin degil, sahici olduklari icin. issiz kalmamak ugruna arkadaslarinin olumune sebep olan kazayi ortbas ederler, onlarla beraber caresiz hissedersiniz...
  kes ilk filmlerindendir ^*