primo levi

• se questo è un uomo adlı romanında son derece objektiftir, gerçekten sadece "anlatıcı"dır. kitabın sonundaki soru cevap kısmında da bunun nedenlerini açıklamıştır. böyle bir deneyimden sağ kalanların genellikle iki tür tepki verebildiğini söyler. bir kısmı olayları adeta inkar etmektedir hayatlarının o dönemine yönelik hiçbir referans ya da hatırlatma istememektedirler. bunların çoğu toplama kampına rastgele nedenlerle (ırksal, dini, adi suçlar) girmiştir ve bir nevi şanssızlık olarak görmekte ve unutmak istemektedirler. ikinci grup ise politik suçlar nedeniyle gönderilmişlerdir ve faşist rejimlerin bu cezalandırıcı tutumlarının ne kadar tehlikeli olabileceğine dair genç kuşakları uyarmayı görev bilmektedirler. kamp yıllarını anlatmaya, yazmaya, konferanslara katılmaya daha istekliler.
  
  primo levi ilk bakışta ilk grubun bir üyesi gibi görünüyor ama yine de kamptan çıktıktan sonra yaptığı en önemli işi anılarını yazmak olmuş. ve o zamandan beri de bu konuda istekli olan herkesi bilgilendirmeye çalışmış.
  
  kitap çok çok az yerde biraz durgunlaşmakla birlikte oldukça akıcı denilebilir. metinde de bir yerde geçtiği gibi insan doğasını tam en dipteyken incelemek için bulunduğu yer ve koşulları çok uygun. levi de olan biteni bütün nesnelliğiyle yansıtıyor.