revizyonizm

• révisionnisme. fransızca « réviser » (gözden geçirmek) ten türemis isim.
  
  ilk olarak victor hugo kullanmıs bu terimi, 17 haziran 1851’de, fransız meclis’inde (« assemblée nationale ») anayasa degisikligi hakkındaki bir konusmasında. daha sonra bu deyim resmiyet kazanmıs, 1872’de toplanan kurucu meclisin resmi adı « assemblée révisionniste » olmus. 1875’den sonra da 1872 anayasasını degistirmek isteyenler kendilerini « révisionnistes » diye adlandirmislar.
  
  20. yy’ın ilk üç çeyregindeki kullanımı bizim kulagımızın da alısık oldugu kullanım ; sol ideolojilerle ilgili. örnegin isçi sınıfı diktatörlügü ve iktidarın silahlı bir ayaklanma ile ele geçirilmesi ilkelerinin bir yana birakilmasi leninizmle bagdasır mi, yoksa revizyonizm midir vs. gibi tartısmalar çerçevesinde. bu dönemde bir çesit « günah » sayılmıs revizyonizm.
  
  20. yy’in dördüncü çeyreginden bu yana kullanımı ise iç politika, anayasa ya da tırnak içinde günahtan çok bir insanlik sucuna tekabül ediyor maalesef. nazi toplama ve imha kamplarının varlıgını inkar etmeye, bu sekilde de nazizmi ve türevlerini bir insanlik suçu olmaktan çıkarıp milliyetçi ideoloji seviyesine terfi ettirmeye yönelik bir ugrası. almanya’da ve fransa’da ciddi ciddi bu islerle ugrasan gruplar, partiler, hatta « bilimsel » akımlar var. yahudi düsmanlıgının daha ziyade dini bir sorun oldugu, yahudilerin düzenli olarak imhası suçuna bulasılmayan ülkemizde ise (bundan gurur duyabiliriz haklı olarak, fransız polisi nazilerle birlikle harıl harıl yahudi avını sürdürken 1942-1943 fransa’sında, oradaki türk konsoloslukları, türkiye’den göç etmis olsun olmasın, yahudilere türk pasaportu vermeye çalısıyordu fransa’dan çıkmalarını saglamak için) revizyonizm de ithal bir ideoloji olarak kendisini gösterebilir. korkarım gösteriyor da...