dünyanın türklerin önünde tir tir titreyeceği gün

• çok uzaktır.
  
  nedenleri ise tam 9 tanedir...
  
  zengin ve fakir ülkeler arasındaki farkların asıl nedeni:
  
  zengin ve fakir ülkeler arasındaki fark ülkelerin yaşı değildir.
  
  mesela, hindistan ve mısır gibi ülkelerin iki bin yıldan fazla geçmişi vardır, fakat fakirdirler.
  
  öbür taraftan, kanada, avustralya ve yeni zelanda gibi 150 sene önce isimleri hiç bilinmeyen ülkeler kalkınmış ve zengin ülkelerdir.
  
  doğal kaynakların var olup olmaması da zengin ülke fakir ülke arasındaki farkı yaratmaz.
  
  örneğin, japonya..
  
  ufacık bir adaya sıkışmış, %80 arazisi tarıma ve hayvancılığa uygun olmayan bir ülkedir ama aynı zamanda dünyanın ikinci büyük ekonomisidir. ülke, denizin ortasında dev bir bir yüzer fabrika gibidir. bütün dünyadan ham madde ithal eder, sonra da bütün dünyaya bitmiş ürün ihraç eder.
  
  diğer bir örnek, kakao yetiştiremeyen ancak dünyanın en kaliteli çukulatalarını üreten isviçre dir.
  
  4 ay da sürse de, kısa yaz döneminde hem toprağı ekerler hem hayvancılık yaparlar. bu yetersizlikte bile ürettikleri süt ürünleri en iyi kalitededir. bu ufak ülke yansıttığı güvenli, düzenli ve çalışkan ülke imajı sayesinde dünyanın para kasası olmayı da başarmıştır.
  
  ırk ve deri rengi de önemli değildir.... kendi ülkelerinde tembel olarak tanınan işçiler, aslında zengin avrupa ülkelerinin arkasındaki ana üretici güçtür. (bkz: almancılar)
  
  peki....
  
  o zaman aradaki fark nereden gelmektedir?
  
  zengin ülkeyi zengin yapan, fakir ülkenin ise fakir kalmasına sebep olan fark(lar) nedir?
  
  fark ;
  
  uzun yıllardır, kültür ve eğitim ile insanlarının içlerine işlenen değişik bakış açısıdır.
  
  zengin ve kalkınmış ülke insanlarının davranışlarını incelediğimizde, büyük bir çoğunluğun şu prensiplere kalben inandığını görüyoruz....
  
  1. temel ahlaki kurallar
  2. dürüstlük
  3. sorumluluk
  4. kanun ve kurallara saygı
  5. başkalarının hakkına saygı
  6. çalışkanlık
  7. tasarruf ve yatırıma inanç
  8. irade
  9. dakiklik
  
  geri kalmış ülkelerde ise, nüfusun çok küçük bir azınlığı bu prensiplere inanmaktadır.
  
  biz, doğal kaynaklarımız olmadığı için veya doğa bize karşı zalim davrandığı için fakir değiliz.
  
  biz, doğru bakış açısına sahip olmadığımız için fakiriz.
  
  zengin ve kalkınmış ülkeleri o noktaya getiren işlevsel prensiplere uymak, ve daha da önemlisi bunları çocuklarımıza öğretmek gibi bir niyetimiz olmadığı için hala fakiriz.
  
  yani özetle süpergüç olmanın önünde tam 9 engelimiz vardır...