aşk'ın z'si

• masa lambası, boş şişe, telefon ahizesi, duraktaki bank, dolmakalem, kol saati, kravat gibi hikâyeler içinde geçen neredeyse tüm nesneleri kişileştiren/konuşturan, aslında bu yanıyla orijinal olmayı başaran ama kullandığı sokak ağzı yer yer rahatsız edici olabilen (gerçi pek tabi iç sesler onlar, ve kimsenin içinden konuşurken sonsuz saygılı olması beklenmez ya) aynen burda^* olduğu gibi hiç büyük harfin kullanılmadığı; şubat 2004'de can yayınlarının çok arabesk bir kapakla ikinci baskısını yaptığı uğur özakıncı kitabı. (toplu taşıma araçlarında okunması pek tavsiye edilmiyor!)