toplum

• benden sizden biri yaratmayı nasıl başardınız diyerek gitti yavuz çetin aramızdan.
  2 dakikalık zevk için de dünyaya gelmiş olanımız var, üzerimizde yıllarca uğraşılmış olanımız da. bizim için önemsiz olan bu detay sonucunda doğup toplum ile etkileşime giriyoruz. insanlığın başından beri olan bu etkileşim sonucu kişiliğimiz oluyor. 'ben' demeye başlıyor, kendimizi 'ben' yapan değerlerlerle etkileşimimize devam ediyoruz. halbuki ben dediğimiz şey aslında arkadaşlarımız, öğretmenlerimiz, ailemizin bizi etkilemesi ve önceden yaşadığımız zevklerimiz, acılarımız, hayal kırıklıklarımız oluyor. sevdiğimiz - sevmediğimiz, hoşumuza giden - katlanamadıklarımız, değerlerimiz aslında bizlerin değil, çevremizin değerleri oluyor. hal böyle olunca madem ben aslında ben değilim ve mutsuzum, sokarım tirat'ı na, ben sahneden iniyorum demek isteyebiliyoruz. suçu topluma, yetişme tarzına atıp sıyrılmak, suçu topluma atmak pek tabi mantıklı bir seçenek lakin, bahanelerimiz ve sıyrılmışlığımız da bizi mutlu edemeyince öyle kalakalıyoruz.
  
  sikeyim seni toplum, ama öyle zevk için değil. senin beni siktiğin gibi, acıtarak. hoş intikam da huzur ve mutluluk getirmeyecek.
  evet toplum. topsun olm. galiba senden çok kendimi sikmek istiyorum. ama öyle zevk için değil.