steam

• afedersiniz kırk yaşında adam tanıyorum, altında boxer, üstü çıplak. çocuk gibi geçmiş bin ''lik ekranın karşısına, almış eline bol düğmeli, iki küçük vitesli bir yönlendirgeç, şakır şukur oyun oynuyor. içi tüketilmiş onlarca bira şişesi, büzük izmaritler ve külle tepeleme dolmuş küllük (cin yuvası), yer yer yere saçılmış cips tanecikleri arasında odaklanmış bir şekilde ekrana bakıyor. top patlasa yerinden kaldıramazsın. içindeki doymak bilmez çocuk yüzünden intihara meyilli. bunda ailesi tarafından terk edilmiş olmanın da etkisi var, korsan cd alacağım derken küçücük dükkanlarda birçok serseriyle tanışmasının da. interneti yok. bir akşam cd peşinde koşarken gasp edilip öldürülme riski var. üç çocuk babası, dil bilmiyor, menü ingilizce olduğunda oyunu iade ediyor.
  
  pc'de steam ise müreffeh bir yaşamın, huzurun doğru adresidir. başka bir adam tanıyorum. canı sıkıldığında, word'u ve diğer çalışma dosyalarını aşağı atar, iki tıkla giriş yapar, oyununu oynar, sonra sıkılınca kapatır, tekrar işine döner. adam ailesinin baş tacı, seviliyor, internetten 5 dolar altı oyunlar satın ala ala tasarruf yapmayı öğrendi. zengin oldu, ailesiyle anadolu hisarı'nda bir villaya taşındı. dost bile tuttu. tek sorunu left 4 dead 2'da gavur çocuklarıyla küfürleşe küfürleşe yer yer dengesiz ve asabi bir karaktere bürünmesi, buna mukabil yardımlaşmayı orada öğrendi. iki çocuk babası, üç dil biliyor. en büyük dileği dünyadaki savaşların bitmesi, galaktik savaşların başlaması.